Ενδιαφέρουσα λέξη, δεν νομίζετε κι εσείς, φίλοι και συναγωνιστές; Υπονοεί ότι ο Εκτελεστικός κλάδος της Δημοκρατίας μας, έχει χάσει το δικαίωμα να κυβερνά που του έδωσε ο Ελληνικός Λαός, μετά από μια νόμιμη εκλογική διαδικασία. Kαι η προσπάθεια αυτή απονομιμοποίησης, επεκτείνεται ΚΑΙ στη Δικαστική Εξουσία.
Και η κάθε Κυβέρνηση, βέβαια, αποτελεί έναν από τους 3 Πυλώνες Εξουσίας που προβλέπει το Δημοκρατικό μας πολίτευμα, μαζί με την Νομοθετική και την Δικαστική Εξουσία.
Και έχουμε τώρα, διάφορα κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά αποκόμματα να αμφισβητούν τη νομιμοποίηση της Εκτελεστικής Εξουσίας, θεωρώντας ότι «ο Λαός» έχει δώσει την απάντησή του με τις «μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις» που έκανε την τελευταία εβδομάδα που μας πέρασε.
Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν στις πλατείες, αντιπροσωπεύουν ένα 5-8% του εκλογικού σώματος, περίπου όσες ψήφους θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή και εάν εξαιρέσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος του πλήθους αυτού ΔΕΝ υποκινήθηκε από κομματικά συμφέροντα και ζήτησε απλά το αυτονόητο, να αποδοθεί δηλαδή δικαιοσύνη, τι μας μένει;
Μας μένει μια δράκα μικρών και φωνακλάδικων κομμάτων που εκμεταλλευόμενα ένα τραγικό γεγονός, αμφισβητούν την Εκτελεστική και τη Δικαστική Εξουσία και επικαλούνται αλλότριους Πυλώνες Εξουσίας, όπως:
Τον Πυλώνα των Λαϊκών Δικαστηρίων που απονέμουν τάχιστη «δικαιοσύνη» με κρεμάλες, όπως μάθαμε την εποχή των πλατειών των «ΑγαναΧτισμένων».
Τον Πυλώνα των ιδιοκτητών έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, που κατευθύνουν δημοσιογράφους – τσιράκια να μας παρουσιάζουν μια στρεβλή εικόνα της Πραγματικότητας, για ίδιο όφελος. Πείτε μου, ποιο από τα πολλά καλά που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, έχουν αναφερθεί στον Τύπο; Μόνο μιζέρια και μαυρίλα, σα να είμαστε στον Εμφύλιο ακόμα.
Τον Πυλώνα που κρίνει τους Νόμους και τους Κανόνες της Κοινωνίας μας κατά το δοκούν και τους ακυρώνει στο πεζοδρόμιο, συνεπώς το Κοινοβούλιο καθίσταται ένας μηχανισμός διεκπεραίωσης προειλημμένων «λαϊκών» αποφάσεων και αιτημάτων.
Τον Πυλώνα των Συνδικαλιστών του Δημοσίου, που δεν θέλουν να αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ στον τρόπο λειτουργίας του, μια και οποιαδήποτε βελτίωση θα έπληττε τα συμφέροντά τους
Τον Πυλώνα των φοιτητοπατέρων, των κομματικά εξελιχθέντων (με τριετίες) καθηγητάδων, των ημιμαθών διδασκόντων στα σχολεία μας, των αιώνιων φοιτητών, αυτών που αντιδρούν στην έρευνα, αυτών που έχουν μηδενικές επιστημονικές εργασίες, αυτών που αποτελούν άγκυρα στους ευσυνείδητους δασκάλους όλων των βαθμίδων
Τον Πυλώνα της Μετριοκρατίας, των ημιμαθών, των αδύναμων να αντιληφθούν τους αριθμούς, των τεχνοφοβικών, των Λουδιτών, των «εγώ αυτά έμαθα και δεν αλλάζω»
Τον Πυλώνα του ρουσφετιού, της κομματικής Πελατείας, των συναλλαγών κάτω από το τραπέζι, της αυθαιρεσίας, των κολλητών, του «πολιτικού κόστους», του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;» και του «είναι κανείς ό,τι δηλώσει», όπως μας το θύμισαν κάποιοι πρόσφατα.
Τελικά, σύντροφοι και συναγωνιστές, όλοι μιλάμε για Δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά θέλουμε μια Πολιτεία φτιαγμένη από λάστιχο και ζυμάρι, που θα την τραβάμε από εδώ και από εκεί, μέχρι να τη φέρει ο καθένας στα μέτρα του. Χωρίς αυστηρούς κανόνες, χωρίς Αξιολόγηση, χωρίς Αξιοκρατία.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ακόμα και πολιτικά απορρίμματα που σε μία ευνομούμενη Πολιτεία θα ήταν τρόφιμοι φυλακών ή ευαγών Ιδρυμάτων, περνιούνται για Ηγέτες και βρίσκουν βήμα να επηρεάσουν συμπολίτες μας των ιδίων χαρακτηριστικών και ποιοτήτων, χρησιμοποιώντας θεματολογία που (παρά την τραγική της υπόσταση) δεν θα έπρεπε να απασχολεί μονοθεματικά έναν ολόκληρο Λαό που αρμενίζει στα σκοτεινά νερά της Παγκόσμιας Παραφροσύνης.
Θα με συγχωρήσετε λοιπόν όλοι εσείς οι «ΑγαναΧτισμένοι» που επιθυμείτε τη Δικτατορία των Τίποτα, δηλώνω απλά ένας κυρ-Παντελής που ανησυχεί και φοβάται την απέραντη ανοησία που γέννησε αυτή η Κοινωνική Εντροπία και περιμένω να έρθουν πάλι οι Εκλογές όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, για να κάνω τις επιλογές μου ως Ελεύθερος Πολίτης.
Αν σας ενοχλεί αυτό, να μου το πείτε…
από το fb – Costas Kapos
