Ένας χαρισματικός τύπος…’’ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ‘’

Ένα πράγμα που δεν παζαρεύω στην ζωή μου ήταν και είναι το διάβασμα.
Μελετώ τα πάντα. Υπάρχουν βιβλία που όταν απλά τα διαβάζω τα ξαναδιαβάζω. Μου έπεσε στα χέρια το βιβλίο ενός τύπου από το Αγρίνιο του Σπύρου Τριανταφύλλου. ’’ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ‘’ Περιγραφή η ζωή του όλη. Η δύσκολη ζωή του. Η δύσκολη γιατί αυτός την διάλεξε έτσι. Μια πεταμένη ζωή.
Ένα βιβλίο εκατο-εικοσεπέντε σελίδες. Το ξεκίνησα το μεσημέρι και με τραβούσε από τα μαλλί. Πήγαινα να σταματήσω και συνέχιζα. Ο ύπνος ο μεσημβρινός το 4Ο λεπτο που βάζω στόχο έχασε.

Ογδόντα σελίδες την πρώτη μέρα μέχρι αργά το βράδυ. Μετά σκέψη και περισυλλογή. Πως χάνετε ο άνθρωπος. Πως νικιέται πως διαλύεται. Καταστροφή, η ίδια του η ζωή χάνεται.
Περιγράφει ωραία στις σελίδες αυτές την καταστροφή του. Ναι περιγράφει την αξιοπρεπή ζητιανιά του. Περιγράφει όμως και την αξιοπρέπεια του. Διαβάζοντας λες μέσα σου ότι και να πάθεις ‘’ θεός φυλάξει ‘’ μην συρθούμε τόσο στην ζωή μας. Ότι και να μας βρει ότι και να μας κάνουν οι άθλιοι μην πέσουμε κάτω. Ο άνθρωπος αυτός περιγράφει πράγματα καθημερινότητας που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μας. Έτσι έζησε. Τέλεια γραφή αν και λέει έγραφε πιωμένος. Τέλειος χαρακτήρας σε μια στιγμή που άλλοι δεν θα πετούσαν την ευκαιρία. Δεν σας λέω τι…
Την δεύτερη μέρα σήμερα δηλαδή το βιβλίο αυτό και άλλα δύο μου θύμισαν τα φοιτητικά μου χρόνια. Έφτιαχνα φαγητό και διάβαζα. Έτρωγα και διάβαζα. Τι λέτε τώρα. Μου θύμισε την εποχή πριν σαράντα-πέντε και χρόνια που έδινα Αρτεμιάδη στο Μαθηματικό Πάτρας και είχα τις σημειώσεις στο χέρι στο φαγητό και στην τουαλέτα. Το έζησα πάλι και γελούσα.
Το ίδιο έπαθα και εγώ μου είπε ο φίλος που μου το δάνεισε. Έχω και άλλο αύριο το τελειώνω και τα λέμε.

Ζωή δύσκολο πράγμα. Από την σταθερότητα στην αβεβαιότητα στην καταστροφή. Το γιατί δεν το είπε αν και ο άνθρωπος είναι ένας τέλειος κατασκευαστής λόγου και σκέψεων. Αν δε, τα έγραφε έτσι όπως τα διάβασα, καθημερινά πιωμένος, θα το ρίξω στα τσίπουρα…είπα μέσα σου. Γέλασα και συνέχισα.
Εκτός υπολογιστή είχα σκεφτεί και άλλα, αλλά είπα να μην μπω στα δικά μου προβλήματα . Ο άνθρωπος αυτός μας γράφει ότι η ζωή μας νικιέται όταν υπάρχουν λόγοι. Ζούμε διαφορετικά και άθλια, αλλά περήφανα …
Η Εθνική μας ζει ένα εφιαλτικό ντροπιαστικό βράδυ στο μπάσκετ. Η Τουρκία μας διαλύει. Τυχαία έπεσα στην είδηση. Το κατάλαβα και από την σιωπή που υπάρχει στην γειτονιά. Τα άλλα βράδια ξεσηκωμός…Αυτά με πικραίνουν…
ΠΛ