Σχόλιο για την κριτική που άσκησε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής απέναντι στην Ευρώπη
Αντί να κατηγορούμε την Ευρώπη, πρέπει να της λέμε κι ευχαριστώ που, για χάρη κυρίως της ιστορίας μας, εγκαθίδρυσε το μεγαλύτερο πρόγραμμα διάσωσης στα παγκόσμια χρονικά
Απολύτως επικριτικός απέναντι στην Ευρώπη στάθηκε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην πρόσφατη ομιλία του στο Ίδρυμα Καραμανλή για τα 40 χρόνια από την ένταξη της χώρας στην Ευρώπη και τα 47 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας.
Την κατηγόρησε για ατολμία, δυσκινησία, δειλία, μη ικανοποιητική διαχείριση της πανδημίας αλλά και για τιμωρητικά μέτρα εναντίον της χώρας μας στην εποχή των μνημονίων.
Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε κάποια απ’ αυτά δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς.
Πράγματι η Ευρώπη πρέπει να κάνει πολλά βήματα ακόμα για την πολιτική της ενοποίηση, την εξάλειψη της εσωτερικής της γραφειοκρατίας, και την ανάδειξή της ως κυρίαρχη δύναμη που να μπορεί να σταθεί επάξια και ως ισότιμος παίκτης δίπλα στις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία στη διαχείριση γεωπολιτικών κρίσεων.
Τη διαχείριση επίσης της πανδημίας και ιδιαίτερα της πρώτης προμήθειας των εμβολίων δεν θα τη λέγαμε ακριβώς υποδειγματική.
Όλα τα παραπάνω μάλλον δεν είναι καθόλου άσχετα με τους πολιτικούς που διαφεντεύουν τις τύχες της τα τελευταία χρόνια.
Κάποτε υπήρχε ένας Φρανσουά Μιτεράν, μία Μάργκαρετ Θάτσερ, ένας Χέλμουτ Κολ, ένας Φελίπε Γκονζάλες.
Εξαιρουμένης της Μέρκελ, που όμως σύντομα αποχωρεί κι αυτή, σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν κατά βάση αναλώσιμοι γραφειοκράτες διαχειριστές με ασαφές όραμα και με το βλέμμα στραμμένο κυρίως στα εθνικά ακροατήρια και τις επόμενες εκλογές. Σημεία των καιρών.
Θα διαφωνήσουμε όμως κάθετα με τον πρώην πρωθυπουργό στα λεγόμενα τιμωρητικά μέτρα της Ευρώπης, δήθεν εναντίον της χώρας μας την εποχή των μνημονίων.
Όχι, κύριε Καραμανλή.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που, ενώ υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους, το παραδώσατε τελικά πολύ χειρότερο απ’ όσο το παραλάβατε.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που αποφασίσατε μια εντελώς άστοχη, αχρείαστη και αποτυχημένη απογραφή οδηγώντας τη χώρα στην επιτήρηση.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που στο τέλος της πενταετίας σας παραδώσατε πρωτογενές έλλειμμα 24 δισ. έχοντας κάνει στο μεταξύ 300 χιλιάδες αχρείαστους διορισμούς στο Δημόσιο.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που παραδώσατε ένα δυσθεώρητο χρέος της τάξεως των 300 δισ.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που στη διάρκεια της θητείας σας η μόνη μεταρρύθμιση που κάνατε ήταν μια ατελής ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που στη διάρκεια της θητείας σας οι μόνες ιδιωτικοποιήσεις που κάνατε ήταν αυτές της Ολυμπιακής, της Cosco και ενός μικρού ποσοστού του ΟΤΕ.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που η θητεία σας λεκιάστηκε από τα σκάνδαλα της Μεβγάλ, του Βατοπεδίου και της (τότε) 35χρονης.
Καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που, όντας πανίσχυρος πρωθυπουργός το 2004, έχοντας εκλεγεί με 45,3%%, και με σημαντική διείσδυση και αποδοχή και σε χώρους αρκετά πέραν της Νέας Δημοκρατίας αλλά και με άφθονους κοινοτικούς πόρους να ρέουν, δεν κάνατε αυτά που έπρεπε και αυτά που είχατε υποσχεθεί.
Και τέλος, καμιά Ευρώπη δεν σας φταίει που οδηγήσατε δύο φορές τη χώρα σε πρόωρες εκλογές -την πρώτη μάλιστα για εντελώς προσχηματικούς λόγους-, προκαλώντας έτσι πολιτική αστάθεια εντελώς αχρείαστη για τη χώρα, τη στιγμή μάλιστα που κορυφαίοι υπουργοί σας μας διαβεβαίωναν ότι η οικονομία μας ήταν θωρακισμένη ενώ ήταν περισσότερο από προφανές ότι πηγαίναμε κατευθείαν στα βράχια.
Και νομίζουμε, απεναντίας, ότι αντί να κατηγορούμε την Ευρώπη, πρέπει να της λέμε κι ευχαριστώ που για χάρη κυρίως της ιστορίας μας, εγκαθίδρυσε το μεγαλύτερο πρόγραμμα διάσωσης στα παγκόσμια χρονικά κρατώντας τη χώρα μας στον πολιτισμένο κόσμο τη στιγμή που αντιπροσωπεύαμε μόλις το 2% της οικονομίας της ευρωζώνης.
Τιμούμε και με το παραπάνω την προσφορά του θείου σας, του μεγάλου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που παρέλαβε μια Ελλάδα ψωροκώσταινα και την κατέστησε ηγέτιδα δύναμη στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Σε ό,τι όμως σας αφορά, εκτός από μας, ας σας κρίνει κι ο ιστορικός του μέλλοντος.
Το ελάχιστο όμως που αναμένουμε είναι να προβείτε κάποτε στην αυτοκριτική σας.
Αν μη τι άλλο, αυτό θα είναι δείγμα γενναιότητας και ειλικρίνειας.
Αρκεί φυσικά να μην αργήσει και πάρα πολύ.
Κυριάκος Μπερμπερίδης
https://www.athensvoice.gr/
