Το όνομα ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ και πότε καθιερώθηκε.

Τις προηγούμενες μέρες, εδώ στην σελίδα έγινε και συνεχίζεται ένας πλούσιος διάλογος για το επάγγελμα μας στον καιρό της πανδημίας. Για ενημέρωση συναδέλφων αναρτώ τα παρακάτω στοιχεία με την αντίστοιχη τεκμηρίωση τους, ώστε να υπάρχει πλήρης γνώση της Ιστορίας μας.
α) Η νομοθετική ίδρυση των φροντιστηρίων.
Τα πρώτα δείγματα ανάγκης για ιδιαίτερα μαθήματα εμφανίζονται ήδη από το 1856, στο Διάταγμα της 18ηςΑυγούστου 1856 «περί προγυμνάσεως μαθητών και διδασκαλίας εν ιδιωτικοίς εκπαιδευτηρίοις παρά καθηγητών και διδασκάλων».
Σύμφωνα μ’ αυτό «απαγορεύεται πάντως εις τους γυμνασιακούς καθηγητάς και παρ’ ελληνικοίς σχολείοις διδασκάλους να προπαιδεύωσιν ή να διδάσκωσιν εν ταις οικίαις αυτών, ή εν τοις δωματίοις του δημοσίου διδακτηρίου, ή άλλοθι που, μαθητάς ανήκοντας εις ταις υπό των ιδίων διδασκομένας τάξεις [… ]άνευ προηγουμένης, αφού πρότερον ακουσθή η γνώμη του ανήκοντος γυμνασιάρχου ή σχολάρχου, κατά περίστασιν>>
Από : Μαρία Πολυχρονάκη, «Φροντιστήριο: ένας αλώβητος θεσμός υπέρβασης των συστημάτων εισαγωγής στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση»,
β) Τα Φροντιστήρια υπήρχαν πάντοτε στην χώρα, μάλιστα στην Θεσσαλονίκη και τις «Νέες Χώρες» υπήρχαν ακόμη και επί Οθωμανικής κατοχής.
Από: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ πάρα πολλά στοιχεία από 1875 κ.ε.
γ) Το όνομα ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω στο α) στοιχείο, ο πρώτος όρος που ήταν σε χρήση ήταν το «Προγυμνάσεις» ή «Προπαιδεύσεις»
Ακολούθως, κυρίως στην Αθήνα, και μόνο σε ένα στην Θεσσαλονίκη, χρησιμοποιήθηκε ο όρος ΑΚΑΔΗΜΙΑ και ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. Γνωστότερες και φημισμένες αυτές του ΤΣΙΚΑ, των ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ και ΚΛΑΔΑΚΗ στην πλατεία Κάνιγγος.
Ο Ιωάννης Μεταξάς, είναι αυτός που πρώτος ασχολείται με την νομοθεσία για την λειτουργία των φροντιστηρίων.
Όπως όλοι μας γνωρίζουμε ο αναγκαστικός νόμος Α.Ν. 2545/1940 είναι ο νόμος που ορίζει τα του οίκου μας, από τότε !
Όμως δεν είναι αυτός ο πρώτος νόμος που θεσπίστηκε..
Το 1938 στα άρθρα 29-32 του Α.Ν. 1216 υπάρχει ειδική παρουσίαση του κανονισμού που διέπει τη σύσταση και λειτουργία των φροντιστηρίων. Σε αυτόν διαβάζουμε: « Με τον όρο φροντιστήριο λογίζεται η ομαδική διδασκαλία μαθημάτων, αναγομένων εις τον κύκλον της στοιχειώδους, μέσης ή ανωτέρας εκπαιδεύσεως ή ξένων γλωσσών εις πρόσωπα πλείονα των πέντε»
Παρακάτω υπάρχουν απαγορεύσεις στην χρήση των όρων Ακαδημία, Ακαδημαϊκόν , Εθνικόν, απαγορεύει να δίδουν τίτλους σπουδών (κάποιοι έδιναν όπως έχει αναρτήσει το ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ).
Τελευταία εμφανίστηκε ο όρος Κέντρο Ξένων Γλωσσών.
Προσέξτε, παρακαλώ, και το παρακάτω που αναφέρεται στον Α.Ν. 1216/38
«Η κατ’ οίκον διδασκαλία προϋποθέτει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, η οποία όμως δε χορηγείται σε άτομα που έχουν απολυθεί από δημόσια ή ιδιωτική υπηρεσία για ηθικούς λόγους».
Τέλος ο Μεταξάς, περιγράφοντας την κατάσταση προ της ψήφισης νόμου, αναφέρει: «Άλλοτε ο καθείς χωρίς να ερωτά, χωρίς να ζητή την άδειαν κανενός, ήτο ελεύθερος ή να συγκεντρώσει μαθητάς και να κάμνη μαθήματα ομαδικά ή να πηγαίνει ελεύθερος εις τας οικογενείας και ασύδοτος και ανεξέλεγκτος δια την ταυτότητά του, την προέλευσίν του, το παρελθόν του και τους επιδιωκόμενους σκοπούς, ανελάμβανε να διδάσκει μαθητάς υπό την εμπιστοσύνην της οικογενείας και εγίνετο ούτως ειπείν ο πνευματικός και ηθικός ιατρός των νεαρών βλαστών της οικογενείας».
Από: Ι. Μεταξάς «Λόγοι και Σκέψεις, τ. Β’, σσ. 337-339
. . . . .
Όταν πρωτοάρχισα την έρευνα για τα φροντιστήρια, αναρωτήθηκα «Πώς λειτουργούσαν τα φροντιστήρια, από ποιόν είχαν άδεια». Απευθύνθηκα κατά σειρά στο πιο παλιό φροντιστήριο της Θεσσαλονίκης, στον αείμνηστο Ψαλτόπουλο, στον πρόεδρο των Συμβολαιογράφων , σε Ειρηνοδίκη κλπ. Η απάντηση υπάρχει στις προηγούμενες γραμμές.
Ότι γράφεται εδώ ή αναρτάται στο ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ είναι τεκμηριωμένο ΠΑΝΤΟΤΕ και αναφέρω την εκάστοτε πηγή. Οι δε προφορικές μαρτυρίες έχουν την συγκατάθεση της πηγής σε ηχογράφηση ή video.