Παρατηρητής από το πρωί της παραμονής Χριστουγέννων έκανε το κεφάλι μου τόσες σκέψεις που έκανα 3 μέρες να αποφασίσω να τις γράψω. Δεν ήθελα να χαλαστώ χρονιάρες μέρες. Δεν ήθελα να βλαστημήσω ούτε από μέσα μου. Παρατήρησα λοιπόν ότι τα παλληκαράκια με στόμφο αλλά θέλω να πιστεύω όχι από κακία βγάζανε από μέσα τους τέτοια κακοσύνη που δεν περιγράφεται…
‘’Να τα βάλουν στον κώλο τους τα λεφτά οι τσιγγούνηδες’’. Στην πολυκατοικία αυτή κανείς δεν μας άνοιξε. Λέγανε στην παρέα άλλων φίλων που συνάντησαν οι μικροί καλαντήστες. Οι φράσεις τους κάκιστες μέρες γιορτινές. 12 σχεδόν η ώρα τους λέω από κάπου πιο μακριά εγώ. Πάνε να ψωνίσουν έχουμε γιορτές αυτές τις μέρες. Ο αυθάδης μου την είπε με στυλ. ‘’ Τώρα σκέφτηκαν να πάνε για ψώνια ‘’ Δεν έδωσα συνέχεια στην κουβέντα μας. Κακώς μπήκα στην μέση. Έκατσα στο γραφείο και συλλογίστηκα για ώρα. Τελικά κάτι τέτοια παιδιά τραβάνε μαχαίρι λέω και σακατεύουν όποιο θέλουν. ‘’Χριστός και Παναγία λέω τέτοια μέρα ‘’. Έκλεισα κάπως άγαρμπα τον υπολογιστή και κάθισα να αγναντεύω και μόνο. Άνοιξα και την πόρτα του Φροντιστηρίου και τρεις ομαδούλες ήρθαν και μου είπαν τα κάλαντα. Και εδώ τώρα που γράφω μετά από μέρες μου έρχεται στο μυαλό ότι δεν ξέραν όλα τα κάλαντα οι πιτσιρικάδες.
Δεν πειράζει ήδη τους δικαιολόγησα. Μια παρέα ήταν ‘’υπέρ καλοί ‘’σε όλα τους. Μέχρι και ευχές και μάλιστα ευγενέστατοι τύποι οι πιτσιρικάδες. Όλοι λέγανε ευχαριστώ φεύγοντας. Χρονιάρες μέρες και απέναντι από το σπίτι κυρία γυρνά από το super market και τσακ κάτω το χαρτί με το οποίο κάτι κρατούσε και έτρωγε. Με συχτήρισε μέσα μου αυτή η κίνηση και είπα την κακία μου. Δεν την μεταφέρω μην γίνω ρατσιστής χρονιάρες μέρες. Μέσα μου της έριξα μπόλικα ‘’γαμωσταυρίδια’’. Την ώρα που έγινε αυτό είχα επίσκεψη στο φροντιστήριο και ο φίλος που το είδαμε μαζί ξέφυγε λίγο και το πήγε κατευθείαν στα σκαμπίλια των σπιτιών. Μην χαλιέσαι του λέω δεν αλλάζουμε εμείς οι άνθρωποι. Γύρω στις 2μμ έκλεισα με απόφαση να πάρω τον Ελβάρα μου και να πάμε μια βόλτα μετά από χρόνια στο δάσος πάνω στο Νοσοκομείο. Θεέ και κύριε…Δήμαρχε αυτόν τον δρόμο δεν θα τον φτιάξετε ποτέ. Λακκούβες παντού. Τώρα γίνεται και κάποιο έργο εκεί και επειδή είμαι εύκολος στις δικαιολογίες είπα μέσα μου άντε μόλις τελειώσει αυτή η εργασία. Αλλά και πάλι κάποιος γνώστης θα πει δεν ανήκει στον δήμο ανήκει εκεί…Να πάει ο Δήμαρχος και να πιάσει από τον λαιμό αυτόν στον οποίο ανήκει. Εμείς τον δήμαρχο εκλέγουμε ρεεεε…
Πέμπτη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. 14χρονος μαχαιρώνει τον 64χρονο πατέρα της 16χρονης φίλης του. Τι λέτε τώρα εσείς. Δεν είμαι νομικός. ΠΡΟΤΑΣΗ στον αρμόδιο Υπουργό. Φτιάξτε παιδικές φυλακές και χώστε τα μέσα. Υπουργείο Παιδείας αποβάλλεται αυτό το κάθαρμα από την τάξη και αφήστε τον στην ίδια. Σήμερα να τους πάτε βόλτα αυτά και τους γονείς στα δικαστήρια πιστεύω πλουσιότερους κάνετε τους δικηγόρους και πιο μαλάκες εμάς που υποχρεωνόμαστε να συνυπάρχουμε με αυτά τα στογλάνια. Λοιπόν τι είπε λέτε ο φίλος μου που του είπα ότι αφορμή για να γράψω σήμερα χρονιάρα μέρα ήταν το τσογλάνι που μαχαίρωσε τον 64χρονο. Εκεί αυτό να έχεις χιούμορ…και αυτός τέτοια ηλικία παιδιά ήθελε…Είδες του λέω τι είναι να παντρεύεσαι νέος. Σταμάτησα για λίγο το γράψιμο είπαμε για τους δρόμους για τα χάλια της πόλης που κλείσανε πολλές επιχειρήσεις και μου είπε και για ένα καταυλισμό νεόγυφτων σε ένα κτήμα χέρσο στο δρόμο που συνδέει Άγιο Σπυρίδωνα και τα χωριά και βγαίνει κάθετος στον δρόμο προς Κορωνησία. Μόλις έφυγε φυσικά εγώ και ο φίλος Έλβις κάναμε την βόλτα μας εκεί. Θεέ μου μέσα στις λάσπες ο κόσμος. Ήρθανε και κάνουν συνεργεία να μαζεύουν πορτοκάλια και ακτινίδια μου είπε κάποιος που ρώτησα. Αν και το είχα φανταστεί. Σήμερα κατάλαβα πως είναι να βγαίνεις στην Έκθεση εκτός θέματος. Άλλα σκέφτεσαι άλλα τελικά γράφεις.
Είμαι αρθρογράφος που γράφει άρθρα στον έντυπο ή τον ηλεκτρονικό τύπο αλλά καταλήγω πολλές φορές δημοσιογράφος. Δημοσιογράφος ονομάζεται το πρόσωπο που ασχολείται με την συλλογή και τη μετάδοση πληροφοριών προς το κοινό σχετικά με την επικαιρότητα, τα προβλήματα που υπάρχουν, τους ανθρώπους, τα θέματα που τους απασχολούν Συνεχίζω και σας περιγράφω όλα ξεκίνησαν από τα μικρά και από τις άσχημες φράσεις που εξτομούν καθημερινά. Αν και δεν σταματούν ποτέ στις εκφράσεις. Δεύτερο άγριο επεισόδιο συνέβη στον σταθμό του Ηλεκτρικού στο Μαρούσι, καθώς μαθητές δέχθηκαν επίθεση από 30 νεαρούς. Το περιστατικό συνέβη στο ίδιο σημείο που είχε γίνει η αιματηρή συμπλοκή μεταξύ νεαρών την περασμένη Παρασκευή με δυο τραυματίες από μαχαίρι, σύμφωνα με τον ΑΝΤ1. «Είχαν μαζευτεί καμιά δεκαριά άτομα και από όσα ακούγαμε, ένα μικρό γύρισε και είπε “αυτή τη φορά δεν θα τον μαχαιρώσω, θα τον σκοτώσω”. Και μαζευόντουσαν αλλά εκείνη τη στιγμή ήρθαν ΟΠΚΕ, ασφάλεια, το 100», ανέφερε αυτόπτης μάρτυρας. Θα τον σκοτώσω…Τώρα πέστε μου δεν θέλει ένα χρόνο την φυλακή αυτός ο σκατόμαγκας. Μέσα ρε τα κωλόπαιδα που γέμισε από αυτά όλος ο πλανήτης. Ας πάθουν ότι θέλουν στην στενή. Ας κάνανε σκέψεις πριν βάλουν το μαχαίρι στην τσέπη. Τι φταίει ο άλλος που θα χαθεί, η οικογένεια που θα πεθάνει ψυχολογικά, που οι φίλοι του θα είναι για πάντα χαραγμένη αυτή η ενέργεια στην σκέψη τους. Ποιοι φταίνε ξανά το λέω πρώτα η οικογένεια αν υπάρχει. Μετά λίγο πολύ πάρα πολλοί. Βλέπετε από την φρασεολογία του νεαρού στα κάλαντα που βρεθήκαμε τελικά σήμερα. Πιστεύω στο 100% ότι οι οικογένειες είναι οι αιτίες. Το πολύ κινητό και λάπτοπ δεύτερο. Στα σπίτια υπάρχει παγωμάρα αφωνία. Δείτε χρονιάρες μέρες τι ανεβάζουν. Γιορτή σε σπίτι και όλοι κοιτάζουν το κινητό. Τι στο διάολο πάθαμε τελικά. Από εκεί όλοι παθαίνουν υστερία. Ειδικά τα παιδιά ψιλο-τρελαίνονται.
Τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος οδεύει προς την καταστροφή του, μας ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός μας, είπε ο Μέμος Μπεγνής. Στην συνέντευξη και μίλησε για την αδιαφορία που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους στη σύγχρονη κοινωνία. Μιλώντας στην On Time, ο ηθοποιός εξέφρασε τη λύπη του για την καταστροφική πορεία της ανθρωπότητας, σημειώνοντας ότι κυριαρχούν ο πόλεμος, ο ατομικισμός και η ψεύτικη εικόνα που προβάλλουν οι άνθρωποι στα social media.
Με κάλυψε πλήρως και έτσι κλείνω σήμερα χρονιάρα μέρα.
ΛΥΤΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://apopsi-press.gr
