Γκρινιάζουν πολλοί για πολλά, άλλοι δίκαια και άλλοι άδικα.
Στα πολύ βασικά, ο κόσμος περιμένει ταχύτερες και καλύτερες μεταρρυθμίσεις, καλύτερη Παιδεία με εξάλειψη της ανομίας στα πανεπιστήμια, αξιοπρεπές σύστημα Υγείας, τιθάσευση της ακρίβειας και της εγκληματικότητας, πάταξη της λαθρομετανάστευσης.
Και λάθη προφανώς έγιναν στην πενταετία Μητσοτάκη και αβελτηρίες υπήρξαν και κάποιες ίσως κακές επιλογές προσώπων κατά καιρούς.
Αλλά κοιτάμε τη μεγάλη εικόνα.
Και αυτή είναι η εντυπωσιακή ανάταξη της οικονομίας με τη μείωση του χρέους κατά 40 ολόκληρες μονάδες-η μεγαλύτερη παγκοσμίως-το ρεκόρ ξένων επενδύσεων με 8 δις, το ρεκόρ στις εξαγωγές με 50 δις, τη μείωση της ανεργίας σε μονοψήφιο, τις μειώσεις 50 φόρων, την αύξηση του μέσου και του κατώτατου μισθού.
Χθες το Reuters είχε διθυραμβικό άρθρο για την ελληνική οικονομία για την οποία έγραφε ότι ανακάμπτει ταχύτατα και ότι το ΑΕΠ της χώρας επανέρχεται στα προ κρίσης επίπεδα.
Στις υποδομές έγιναν άλματα με την Ε65 να εγκαινιάζεται τον άλλο μήνα μετα την Αμβρακία, το μετρό Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο, την Πατρών-Πύργου το καλοκαίρι του ‘25.
Η χώρα θωρακίζεται αμυντικά και αναβαθμίζεται γεωπολιτικά έτσι ώστε να γίνεται πλέον σεβαστή από εχθρούς και φίλους.
Στο Αιγαίο έχουμε ήρεμα νερά με μηδενικές παραβάσεις και παραβιάσεις τους τελευταίους 15 μήνες.
Ο τουρισμός προβλέπεται να κάνει νέο ρεκόρ φέτος με πάνω απο 32 εκατομμύρια αφίξεις ενώ τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου βουλιάζουν ήδη από τούρκους τουρίστες μετα την εξαιρετικά επιτυχημένη εφαρμογή της επταήμερης βίζας.
Στα ενεργειακά υπάρχει πρόοδος στο θέμα των ερευνητικών γεωτρήσεων με τις πρώτες απ´αυτές να αναμένονται το 2026.
Και ασφαλώς πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη, γεγονός όμως είναι οτι η Ελλάδα προοδεύει και στο τέλος της δεύτερης τετραετίας θα είναι μια άλλη χώρα, πολύ κοντά πια στα ευρωπαικά στάνταρντς.
Προϋπόθεση όμως γι’αυτό ειναι να υπάρξει πολιτική και κοινωνική σταθερότητα.
Θεμιτή φυσικά κάθε έκφραση δυσαρέσκειας στις επικείμενες ευρωεκλογές. Είναι άλλωστε παραδοσιακά, εκλογές χαλαρής ψήφου.
Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αν ξαναβγεί το τζίνι απ´το μπουκάλι και ξανανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου, τότε θα μας καταπιεί ολους ο ανορθολογισμός και η παράνοια. Και θα είναι πλέον πολύ αργά για αυτοκριτικές και συγνώμες.
Γιατί άλλη ευκαιρία για τη χώρα αυτή δεν πρόκειται να υπάρξει.
από το f – Kyriakos Berberidis
