Ποτέ άνθρωπος δε θα αγάπησε τόσο στη ζωή του σαν εμένα και ποτέ άνθρωπος δε θα απόλαψε τόσο λίγο τον έρωτα σαν εμένα. Ποτέ άνθρωπος δε θα λαχτάρησε τόσο σαν εμένα τους μακρόσυρτους δρόμους, τους ατέλειωτους περιπάτους κάτω απ’τους ολάνοιχτους ουρανούς και ποτέ άνθρωπος δε θα κουνήθηκε και δε θα ταξίδεψε τόσο λίγο σαν κι εμένα. Μα αυτά τίποτα δεν είναι, είναι άλλα χειρότερα, είναι σου λέω κάποια δράματα με σφραγισμένα χείλη.
Κωστής Παλαμάς-Σημειώματα στο περιθώριο
