Σήμερα θέλω να τα βάλλω με όλους όσους καθημερινά γκρινιάζουν για την δήθεν φτώχεια και την έλλειψη χρημάτων. Θέλω πολύ να το χτυπήσω σαν γεγονός καθημερινότητας. Παντού ακούς χρήματα δεν υπάρχουν, δύσκολα τα βγάζουν πέρα τα νοικοκυριά.
– Παραλίες όμως γεμάτες πριν πιάσουν οι φοβερές ζέστες. Ποτά με 8 ευρώ και λιάσιμο πολύ. Ναι αν βάλεις μετακίνηση έξοδα και χρήματα στην παραλία ένα 40ευρω έχει φύγει για δυο άτομα. Σιγά τα χρήματα και η βραδινή έξοδος τους στο φουλ. Τι λέτε τώρα ‘’λεφτά υπάρχουν’’
– Εκπαίδευση. Εδώ να δείτε κλάμα. Μέσα σε μια χρονιά να φεύγουν και 7.000 ευρώ. Όπως τα λέω. Μαθήματα σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαζί. Ναι και εδώ ‘’λεφτά υπάρχουν’’. Να περάσει το παιδί.
– Μετά φοιτητές άλλα 50.000-60.000 ευρώ και η ζωή συνεχίζεται.
Γιατί τόσο κλάμα ρε. Να πέσει η κυβέρνηση για αυτό ουρλιώνται μου είπε μάνα μαθήτριας. Γέλασα. Ήταν μετά τις πρώτες εκλογές και τις λέω δεν βλέπω να ισχύει. Γέλασε και αυτή.
Σε όλες τις καθημερινές τρέλες βλέπω καθηγητές να πλουτίζουν από νεαρά ηλικία μιας και το μαύρο ιδιαίτερο παύει φουλ. Το ζω καθημερινά στις συζητήσεις στο Φροντιστήριο. Τους έχουν χάσει οι οικογένειες τους. Αυτοκινητάρες, καθημερινά βόλτες, όλα στο φουλ. Μα το κλάμα πάει σύννεφο. Η λαϊκή ξέφυγε, τα Σούπερ Μάρκετ καίνε. Αυτά τα ακούμε και μας γεμίζουν το κεφάλι είτε σε ειδήσεις, σε σαιτ, σε συζητήσεις. Κανείς δεν κλαίει για τα ιδιαίτερα. Δεν μου φαίνεται τίποτε παράξενο πια. Μα τίποτε. Καλά κάνουν και προσπαθούν για τα παιδιά τους. Μην το παρακάνουν. Πολλές φορές φαίνεται αυτά τα λεφτά να πετιούνται. Όχι δεν τα παραλέω. Δεν κάνουν σωστά την προετοιμασία και ερχόμενοι την τελευταία στιγμή δεν πιάνουν εύκολα τον στόχο τους. Απλά μπαίνουν τα παιδιά σε μια σχολή.
Στον τρόπο, δηλαδή, που η πόλη επηρεάζει, οργανώνει και οριοθετεί τις ανθρώπινες συμπεριφορές όλα είναι αποδεκτά μέχρι ενός σημείου. Σε όλα αυτά στην πόλη που ζούμε που καθημερινά κινούμαστε γινόμαστε χωρίς να το θέλουμε και εμείς οι γκρινιάρηδες της ζωής. Γιατί τελικά γκρίνια είναι. Δεν θέλω να το πω πολιτική αρρώστια.
Τελείωσαν και οι φετινές Πανελλήνιες. Την τελευταία μέρα μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Δύσκολα θέματα. Κεφάλια κάτω. Μαθητές και καθηγητές.
Τώρα περιμένουμε αποτελέσματα και φτιάξιμο του μηχανογραφικού. Το άγχος παραμένει και όλοι είμαστε ‘’επί ποδός’’. Μπορεί πολλοί να μην πιάσουνε το όνειρό τους. Μπορεί να μην πιάσουν και την πόλη που ονειρεύονται να σπουδάσουν. Που το βάζεις και αυτό. Αυτή είναι η νέα τρέλα σπουδών. Όσοι έχουν ειδικά μαθήματα και τα ΕΠΑ.Λ συνεχίζουν. Πρόσκαιρη ξεκούραση. Εκεί να δείτε έξοδα σε κάποιες τέτοιες ειδικότητες. Κλάμα. Εκεί πάει το ιδιαίτερο φουλ. Να είναι καλά ο παππούς μου είπε μαθητής.
Παρατηρώ ότι η καθημερινότητα μας δεν έχει αφήσει έξω το στρες της περιόδου του κορονοιού. Μας το έβγαλε στην χρονιά προετοιμασίας με κρούσματα αρκετά, με γκρίνιες πολλές φορές και με καθημερινότητα αρκετά δύσκολη. Θέλω να πιστεύω ότι πια τελειώνει αυτό το φαινόμενο.
Εκπαίδευση. Βαριά και δύσκολη η προσπάθεια σε πολλά παιδιά. Λίγη προσπάθεια πολλές απαιτήσεις. Ναι όπως σας το γράφω. Προσπαθούμε λίγους μήνες και απαιτούμε τα πάντα. Η παλαιά οργάνωση των μαθητών δεν πολύ-υπάρχει. Τα παιδιά ζουν στην εποχή ‘’του θέλω’’. Χωρίς κόπο και στρες θέλουν επιτυχία. Θέλουν με τον λιγότερο κόπο την καλύτερη επιτυχία μάλιστα. Ναι και Θεσσαλονίκη.
Σίγουρα θέμα παιδείας και εκπαίδευσης γενικότερα αντανακλά τα μηνύματα που έχει πάρει κανείς από το σπίτι του, την οικογένειά του, το περιβάλλον. Θα παίξουμε και πάλι την κολοκυθιά : δεν φταίω εγώ, φταίει ο άλλος ή ο τρίτος. Φταίμε όλοι. Πρέπει να δώσουμε περισσότερα για την σωστή οργάνωση της οικογένειάς μας. ΟΧΙ όμως όλα την τελευταία στιγμή. Δεν φυτεύονται πια τα γράμματα. Η κριτική για τα θέματα φέτος ήταν μια και μοναδική. ‘’ για καλά προετοιμασμένους νέους’’. Μια χρονιά που δεν είχε τις παλαιές ιδιοτροπίες στα θέματα των Μαθηματικών στην Χημεία στο ΑΟΘ.
Με την εκπαίδευση στο φουλ προσπαθούμε καθημερινά να κάνουμε τα παιδιά τυπικά και ρεαλιστές. Από την άλλη αυτές τις μέρες ζούμε την έλλειψη πολιτικής αξιοπρέπειας από τα μικρά κόμματα και μαθητή να μου λέει. Επιτρέπεται κύριε να σε πετάξουν από την πρώτη θέση. Ναι παιδί μου στην πολιτική όλα επιτρέπονται. Μα όλα.
Αυτή την στιγμή με αποσυντονίζει και η βροχή και μέσα σε όλα έχω στο μυαλό μου και το πρόγραμμα για την θερινή προετοιμασία. Τι καλοκαίρι και αυτό θεέ μου. Βροντές και αστραπές μαζί. ‘’Καλά κρασιά’’ μου λέει ένας πατέρας που έφερε τον γιο του για προετοιμασία Μαθηματικά για τις εξετάσεις στο σχολείο. Δεν βλέπω καλοκαίρι φέτος.
Παιδιά και γονείς η καθημερινότητα σας είναι συνυφασμένη με την εκπαίδευση. Δεν πρέπει το κακό γράψιμο στις εξετάσεις στο σχολείο να μας λέει τώρα τρέχω στο Φροντιστήριο. Θέλετε επιτυχίες βαρβάτες πρέπει να παλέψετε ανάλογα. Θέλετε τα όνειρά σας να πραγματοποιηθούν κυνηγήστε τα. Ευτυχώς αυτή την χρονιά τα θέματα από την τράπεζα θεμάτων ταρακούνησαν μαθητές, γονείς και καθηγητές στα σχολεία. Ο εύκολος και μεγάλος βαθμός που γέμιζαν τα μυαλά των παιδιών χάθηκε.
Είναι κρίμα ακόμη και σήμερα να περπατάμε και τα μηχανάκια να κάνουν ελιγμούς γύρω μας και τρομερό θόρυβο. Το ίδιο τα αυτοκίνητα. Διαταράσσετε η καθημερινότητά μας στο τέλος όλοι μιλάμε για άτομα χαμηλής εκπαίδευσης. Άτομα στα οποία όλοι φταίμε. Ότι και να πείτε πιστεύω ότι τα σχολεία και τα φροντιστήρια στην καθημερινότητα αν σε κάποιον πάει λάθος είναι αυτά που φέρνουν μέρος της ευθύνης. Μπορώ να πω μεγάλη ευθύνη.
Αφήνουμε λοιπόν στην άκρη την στείρα πολιτικοποίηση αγγίζουμε όσο μπορούμε την αλήθεια και λέμε βάλτε όλοι πλάτη να εκπαιδευτούν σωστά τα νέα παιδιά. Θα δείτε τις αλλαγές να τρέχουν αν όλοι φθάσουν στην επίτευξη των στόχων τους. ΠΡΩΤΟΣ και βασικός ΣΤΟΧΟΣ η επιτυχία στις ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ.
Αυτά που λένε ότι δεν τελειώνει εκεί η ζωή είναι απλές δικαιολογίες της αποτυχίας.
Οπότε το πιο σημαντικό πράγμα που χρειάζεται να αντιληφθείς είναι πως το να μην κάνεις τίποτα, το να περιμένεις να δεις τι θα συμβεί δεν πρόκειται να δουλέψει.
Όσο και αν το σκέφτεσαι και να το αναλύεις όλα καταλήγουν σε ένα μόνο πράγμα.
Κάνε κάτι.
ΛΥΤΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
