“Χύμα” τα λέει ο Πρύτανης του ΕΜΠ Ανδρέας Μπουντουβής στον απολογισμό της τετραετούς θητείας του, λίγο πριν παραδώσει στον νεοεκλεγέντα Πρύτανη Γιάννη Χατζηγεωργίου.
Μιλάει για αγκυλώσεις και τα κεκτημένα του συστήματος που τροφοδοτούν την αναποτελεσματικότητα.
Διατυπώνει την πικρία του ότι ενώ το ΕΜΠ έχει ανοδική πορεία σε διεθνές επίπεδο η ασχήμια των τοιχογραφιών και της αφίσας στο ΕΜΠ καλά κρατεί για δεκαετίες και παρόλη την προσπάθεια και τα έξοδα, ειδικά στο συγκρότημα Πατησίων, το Ίδρυμα εκπέμπει μια εικόνα απογοητευτική και ντροπιαστική.
Αναφερόμενος στην λειτουργία της Συγκλήτου σημειώνει πως το όνομα κεκτημένων δήθεν δημοκρατικής εκπροσώπησης, η αυθαιρεσία, η βία και η τοξικότητα των «αυτο-προσκεκλημένων» ήταν αφόρητες, προσβλητικές της ατομικής και συλλογικής θεσμικής αξιοπρέπειας
Υποστηρίζει ότι για την αξιοκρατία τοποθέτησης/αξιοποίησης ικανών υπαλλήλων το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δεν αφήνει παρά ελάχιστα περιθώρια κινήσεων.
Υπογραμμίζει ότι ο Πρύτανης δοκιμάζεται, ως θεσμός και πρόσωπο και πως ο ίδιος αντιμετώπισε μεγάλες πιέσεις, κυρίως ακραίες συμπεριφορές, παραταξιακής φοιτητικής προέλευσης, αλλά και βία και ακραία παραβατικότητα.
Σημειώνει ότι στο ΕΜΠ και το Ελληνικό Πανεπιστήμιο γενικότερα υπάρχουν αγκυλώσεις, ιδεοληψίες και κεκτημένα που όμως είμαι σε θέση να πω κάνοντας «ταμείο» ότι έχουν ηττηθεί.
Ισχυρίζεται ότι η επανάπαυση στο brand name είναι επικίνδυνη.
Ειδικότερα, ο Ανδρέας Μποντουβής στον τετραετή απολογισμό του, μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής:
Ασύμμετρη στελέχωσης αλλά και μιας ενδημικής δυσπραγίας, αγκυλώσεων και «κεκτημένων» που τροφοδοτούν την αναποτελεσματικότητα: Η αλληλεπίδραση με τις υπηρεσίες της Κεντρικής Διοίκησης: Όσοι και όσες προσπαθούν, από την όποια θέση – Προϊσταμένου/ης ή υπαλλήλου – να κάνουν φιλότιμα και υπεύθυνα τη δουλειά τους αντιμετωπίζουν – και μαζί τους όλοι μας – σοβαρά προβλήματα που δεν είναι μόνο της γραφειοκρατίας και της ανεπαρκούς και ασύμμετρης στελέχωσης αλλά και μιας ενδημικής δυσπραγίας, αγκυλώσεων και «κεκτημένων» που τροφοδοτούν την αναποτελεσματικότητα, δίνουν λαβή για αναφορά σε ήσσονα προσπάθεια και σε εκτεταμένο φαινόμενο ευθείας ή εκ πλαγίου συν-επωνυμίας.
Αξιοκρατία: Η αξιοκρατία και ειδικότερα η τοποθέτηση/αξιοποίηση ικανών υπαλλήλων σε απαιτητικές θέσεις, όπως συνέβη πρόσφατα, είναι υποχρέωση της διοίκησης του Ιδρύματος. Ας σημειωθεί ότι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δεν αφήνει παρά ελάχιστα περιθώρια κινήσεων, τόσο περιορισμένων που καθιστούν πρακτικά αδύνατη την αντιμετώπιση της αναντιστοιχίας της απόδοσης μερικών με τις απαιτήσεις των θέσεών τους ακόμη και νευραλγικών.
Ο Πρύτανης δοκιμάζεται: . Ο Πρύτανης δοκιμάζεται, ως θεσμός και πρόσωπο, από την πρώτη στιγμή και η έκβαση του crash test είναι καθοριστική για τη συνέχεια.
Ακραίες συμπεριφορές, παραταξιακής φοιτητικής προέλευσης: Αντιμετώπισα μεγάλες πιέσεις, οι οποίες είναι διαχρονικά συγκεκριμένης προέλευσης σε ό,τι αφορά στην καθοδήγηση, στόχευση και ιδιαίτερα την έκφρασή τους. Εννοώ κυρίως ακραίες συμπεριφορές, παραταξιακής φοιτητικής προέλευσης, ιδιαίτερα μειοψηφικής αλλά ασύδοτης και με χαρακτηριστικά αγέλης. Αλλά και βία και ακραία παραβατικότητα από συγκατοικούσες ομάδες του αυτοαποκαλούμενου αντιεξουσιαστικού χώρου και άλλων.
Η μάχη έχει αποδώσει καρπούς: Η μάχη σε αυτό το μέτωπο έχει αποδώσει καρπούς, σε συνεργασία και με την Πολιτεία. Ενδεικτικά αναφέρω την εκκένωση και ανάκτηση του κτιρίου Γκίνη στο συγκρότημα Πατησίων και την εκκαθάριση της διαβόητης παλαιάς φοιτητικής εστίας στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Η αντιμετώπιση της πολυετούς κατάληψης-πληγής της Σχολής Χημικών Μηχανικών και κατ’ επέκταση της Πολυτεχνειούπολης, είναι πλέον σε αναντίστρεπτη εξέλιξη, με την ομόθυμη αποφασιστικότητα της Σχολής, την αταλάντευτη θέση της διοίκησης και τη συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές .
Αγκυλώσεις, ιδεοληψίες και κεκτημένα: Στο ΕΜΠ και το Ελληνικό Πανεπιστήμιο γενικότερα υπάρχουν αγκυλώσεις, ιδεοληψίες και κεκτημένα που όμως είμαι σε θέση να πω κάνοντας «ταμείο» ότι έχουν ηττηθεί με μικρές και μεγάλες μάχες επί του πεδίου αλλά κυρίως γιατί έχει συνειδητοποιηθεί από μεγάλο μέρος της κοινότητας και της κοινωνίας ότι αποτέλεσαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη του Πανεπιστημίου και ότι η όποια σχετική ανοχή ή αδιαφορία πληρώνεται ακριβά.
Το αντίδοτο: Το αντίδοτο σε αυτούς τους παράγοντες είναι βήματα/άλματα προς τα εμπρός – η εξωστρέφεια και οι αποφασιστικές μεταρρυθμιστικές κινήσεις που στοχεύουν στην ουσιαστική πρόοδο της εκπαίδευσης και της έρευνας.
Αυτά ήταν ένας σημαντικός στόχος της θητείας μου που έδωσε απτά αποτελέσματα αλλά είναι και άλλα που πρέπει να ακολουθήσουν και που στοχεύουν στην απάλειψη εκείνων των χαρακτηριστικών των ελληνικών πανεπιστημίων που τα διαφοροποιούν από όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου.
Η επανάπαυση στο brand name είναι επικίνδυνη: Το ΕΜΠ πρέπει να «μετρηθεί» στην πραγματική του διάσταση σε σχέση με τις διεθνείς καθιερωμένες νόρμες και η επανάπαυση στο brand name επιμένω να ισχυρίζομαι ότι είναι επικίνδυνη.
Υστέρηση σ η γλώσσα διδασκαλίας: Είναι μεγάλη η προσπάθεια που ακόμη απαιτείται ώστε η διεθνοποίηση του ΕΜΠ να αποκτήσει στοιχειωδώς επαρκή υπόσταση, συγκρινόμενη με των ομολόγων Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων, όπως TU Delft, DTU, TUM, ETHZ. Ειδικότερα, ως προς τη γλώσσα διδασκαλίας στην προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση υπάρχει σημαντική υστέρηση παρόλο τον «αγώνα δρόμου» της τελευταίας περιόδου.
Ο «καυγάς» με την Πολιτεία: Η πολύπλευρη δοκιμασία, η ψυχολογική και σωματική κόπωση, το ζην επικινδύνως, τα μεγάλα διλήμματα, οι συγκρούσεις, ο «καυγάς» με την Πολιτεία – για χρόνιες ελλείψεις, για δυσχέρειες συνεργασίας, για προβληματικά νομοσχέδια – που αφορούν στη δουλειά του Πρύτανη αντισταθμίζονται από τα όποια καλά αποτελέσματα.
Χίλια καλά αποτελέσματα μπορεί να «σβηστούν»: Πίσω από ένα σημαντικό αποτέλεσμα κρύβεται αφανής συλλογική δουλειά μυρμηγκιού, ενίοτε άχαρη. Παρόλο αυτό και παρόλο που χίλια καλά αποτελέσματα μπορεί να «σβηστούν», από πλευράς εντυπώσεων, από ένα κακό συμβάν ή μια εντυπωσιακής ασχήμιας φωτογραφία, το αντίκρισμα του αποτελέσματος είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή, ειδικά όταν υπάρχει όφελος με αποδέκτες τους φοιτητές.
Όπως σημαντική ανταμοιβή, δική μου, των στενών συνεργατών μου στην Πρυτανεία και όλου του δημιουργικού κόσμου στο ΕΜΠ είναι η εξαιρετική πορεία του από πλευράς ερευνητικών επιδόσεων.
Οι σχέσεις του ΕΜΠ με το ΕΠΙΣΕΥ: Οι σχέσεις του ΕΜΠ με το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών (ΕΠΙΣΕΥ) έχουν αναβαθμιστεί σημαντικά την τελευταία τετραετία τόσο σε επίπεδο συνεργασιών ιδρυματικού επιπέδου όσο και προβαλλόμενης «εικόνας», το δε ΕΜΠ έχει λειτουργήσει και ως «ασπίδα» προστασίας του ΕΠΙΣΕΥ σε διάφορες δύσκολες περιπτώσεις.
Η συνεργασία με τη διοίκηση του ΕΠΙΣΕΥ της περιόδου 2019-2023 ήταν εξαιρετική.
Το «ζεύγος» ΕΜΠ-ΕΠΙΣΕΥ είναι εθνικός πρωταθλητής στην ανταγωνιστική Ευρωπαϊκή ερευνητική χρηματοδότηση και μεταξύ των κορυφαίων 25 ερευνητικών οργανισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ΕΜΠ στις διεθνείς κατατάξεις: Είναι, ομολογουμένως, ικανοποιητική, η σταθερή άνοδος του ΕΜΠ στις διεθνείς κατατάξεις, η οποία εκτός από τις επιδόσεις επηρεάζεται και από την κατάλληλη προβολή του Ιδρύματος.
Σε αυτή την κατεύθυνση έγιναν συστηματικές προσπάθειες την τελευταία τετραετία. Αν και η άνοδος είναι σταθερή και σε μερικές πρόσφατες κατατάξεις το ΕΜΠ έχει την πρωτιά μεταξύ των Ελληνικών Πανεπιστημίων, η θέση μας στις διεθνείς κατατάξεις κάθε άλλο παρά θριαμβολογία δικαιολογεί – είναι χαμηλή, έχουμε δρόμο…
Εικόνα απογοητευτική και ντροπιαστική: Από την άλλη πλευρά, η ασχήμια των τοιχογραφιών και της αφίσας στο ΕΜΠ καλά κρατεί για δεκαετίες και παρόλη την προσπάθεια και τα έξοδα, ειδικά στο συγκρότημα Πατησίων, το Ίδρυμα εκπέμπει μια εικόνα απογοητευτική και ντροπιαστική.
Η αυθαιρεσία, η βία και η τοξικότητα των «αυτο-προσκεκλημένων»: Το δεύτερο είναι η λειτουργία της Συγκλήτου. Στο όνομα κεκτημένων δήθεν δημοκρατικής εκπροσώπησης, φτάσαμε στο απροχώρητο. Η αυθαιρεσία, η βία και η τοξικότητα των «αυτο-προσκεκλημένων» ήταν αφόρητες, προσβλητικές της ατομικής και συλλογικής θεσμικής αξιοπρέπειας. Αυτή η κατάσταση προϋπήρχε των εξ αποστάσεως συνεδριάσεων, στις λίγες που έγιναν δια ζώσης στην Αίθουσα Συγκλήτου επί παρούσης Πρυτανείας αλλά και επί χρόνια πριν, όπως θυμούνται όσοι ήταν εκεί ως Πρόεδροι, Κοσμήτορες, εκπρόσωποι Σχολών κλπ. Η Σύγκλητος έχει από διετίας απαλλαγεί από την ανεξέλεγκτη παρουσία και λειτουργεί ομαλά, με την προβλεπόμενη σύνθεση. Είμαι βέβαιος ότι, ως προς αυτό το θέμα, το ΕΜΠ «γύρισε σελίδα» οριστικά.
www.esos.gr