Ο Καραμανλής αποκατέστησε τη Δημοκρατία, έλυσε το πολιτειακό που δίχαζε επι μισό αιώνα τη χώρα, έφτιαξε ένα νέο πρωτοποριακό Σύνταγμα και κατάφερε με το προσωπικό του κύρος, να βάλει τη φτωχή Ελλάδα στο πλουσιότερο κλάμπ του κόσμου, την Ευρωπαική Ένωση, 5 ολόκληρα χρόνια πριν την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Μέσα σ´αυτά τα 50 χρόνια μετά η χώρα πέρασε μέσα απο εντάσεις, κλυδωνισμούς, κρίσεις και πτωχεύσεις, λαϊκιστές έκαναν ρεσάλτο στην εξουσία και παραλίγο να φέρουν την απόλυτη καταστροφή, η Δημοκρατία ομως άντεξε.
Και άντεξε γιατί χτίστηκε πάνω σε στέρεα θεμέλια με επαρκή θεσμικά αντίβαρα, όπως αρμόζει σε μιά σύγχρονη ευρωπαική χώρα.
Δεν έγιναν όλα τέλεια φυσικά σ´αυτά τα 50 χρόνια, ούτε λύθηκαν μονομιάς όλα τα προβλήματα.
Διαφθορά, κακοδιαχείριση, νεποτισμός και άλλες τέτοιες παθογένειες είναι ακόμα εδώ ενώ και ο λαικισμός παραμονεύει.
Αλλά όλα αυτά έχουν να κάνουν κυρίως με το βασικό μας πρόβλημα, το πολιτισμικό.
“Η σχέση του έλληνα με τη διαφθορά είναι σχεδόν γονιδιακή”, είχε πει κάποτε ο Ιωάννης Τέντες, πρώην εθνικός συντονιστής για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Και είχε δίκιο.
Πετύχαμε όμως πολλά και η Ελλάδα του 2024 δεν έχει καμμιά σχέση μ´αυτήν του 1974.
Φτιάξαμε σύγχρονα νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια, οι υποδομές σε όλη τη χώρα βελτιώθηκαν σημαντικά, το προσδόκιμο ζωής ειναι απο τα υψηλότερα παγκοσμίως και η χώρα, παρα την πτώχευση και τη δεκαετή κρίση, συγκαταλέγεται στα 35 περισσότερο ευημερούντα έθνη του πλανήτη.
Θα μπορούσαμε ασφαλώς να πετύχουμε πολλά περισσότερα.
Πολιτισμός και παιδεία μας λείπουν.
Και εκεί θα’πρεπε κάποτε να εστιάσουμε., έλυσε το πολιτειακό που δίχαζε επι μισό αιώνα τη χώρα, έφτιαξε ένα νέο πρωτοποριακό Σύνταγμα και κατάφερε με το προσωπικό του κύρος, να βάλει τη φτωχή Ελλάδα στο πλουσιότερο κλάμπ του κόσμου, την Ευρωπαική Ένωση, 5 ολόκληρα χρόνια πριν την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Μέσα σ´αυτά τα 50 χρόνια μετά η χώρα πέρασε μέσα απο εντάσεις, κλυδωνισμούς, κρίσεις και πτωχεύσεις, λαϊκιστές έκαναν ρεσάλτο στην εξουσία και παραλίγο να φέρουν την απόλυτη καταστροφή, η Δημοκρατία ομως άντεξε.
Και άντεξε γιατί χτίστηκε πάνω σε στέρεα θεμέλια με επαρκή θεσμικά αντίβαρα, όπως αρμόζει σε μιά σύγχρονη ευρωπαική χώρα.
Δεν έγιναν όλα τέλεια φυσικά σ´αυτά τα 50 χρόνια, ούτε λύθηκαν μονομιάς όλα τα προβλήματα.
Διαφθορά, κακοδιαχείριση, νεποτισμός και άλλες τέτοιες παθογένειες είναι ακόμα εδώ ενώ και ο λαικισμός παραμονεύει.
Αλλά όλα αυτά έχουν να κάνουν κυρίως με το βασικό μας πρόβλημα, το πολιτισμικό.
“Η σχέση του έλληνα με τη διαφθορά είναι σχεδόν γονιδιακή”, είχε πει κάποτε ο Ιωάννης Τέντες, πρώην εθνικός συντονιστής για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Και είχε δίκιο.
Πετύχαμε όμως πολλά και η Ελλάδα του 2024 δεν έχει καμμιά σχέση μ´αυτήν του 1974.
Φτιάξαμε σύγχρονα νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια, οι υποδομές σε όλη τη χώρα βελτιώθηκαν σημαντικά, το προσδόκιμο ζωής ειναι απο τα υψηλότερα παγκοσμίως και η χώρα, παρα την πτώχευση και τη δεκαετή κρίση, συγκαταλέγεται στα 35 περισσότερο ευημερούντα έθνη του πλανήτη.
Θα μπορούσαμε ασφαλώς να πετύχουμε πολλά περισσότερα.
Πολιτισμός και παιδεία μας λείπουν.
Και εκεί θα’πρεπε κάποτε να εστιάσουμε.
Από το f – Kyriakos Berberidis
