Όπως έχουμε ξαναπεί, ούτε η κυβέρνηση ενοχλεί τόσο πολύ, ούτε βέβαια η ΝΔ.
Ο Μητσοτάκης ενοχλεί γι’αυτό και εξαρχής στοχοποιήθηκε.
Και ενοχλεί για έναν βασικό λόγο.
Επειδή ενέπνευσε μιά κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς να τον εμπιστευθούν και ως εκ τούτου άλλαξε καταλυτικά το πολιτικό σκηνικό απ´το ‘16 και μετά.
Ο βρώμικος πόλεμος φθοράς ξεκίνησε ήδη την επομένη των εκλογών του ‘19.
Πότε με τη Μαρέβα επειδή ήταν επιτυχημένη επιχειρηματίας λες και αυτό ήταν έγκλημα καθοσιώσεως, πότε με τα παιδιά του, πότε με τον ίδιο.
Διακινούνται απίστευτα ψεύδη και του αποδίδονται κατα καιρούς αδιανόητοι χαρακτηρισμοί οπως “ακροδεξιός”, “ανέμελος”, “ανάλγητος”.
Κι όλα αυτά απο ανθρώπους που συγκυβέρνησαν κάποτε με τους ακροδεξιούς κλόουν του Καμμένου, που πήγαιναν στα κότερα εφοπλιστών για να χαλαρώσουν δύο μόλις μέρες μετα το Μάτι, που έκοψαν το ΕΚΑΣ και τις συντάξεις απ´τα γεροντάκια.
Όλα εκεί κατατείνουν, στο να κοντύνουν το Μητσοτάκη στα μάτια της κοινής γνώμης καθώς οι ίδιοι δεν μπορούν να παράξουν πολιτική ούτε να καταθέσουν σοβαρή εναλλακτική πρόταση εξουσίας.
Χτυπούν ως εκ τούτου με τα όπλα που διαθέτουν και ξέρουν καλά, τη συκοφαντία και το πεζοδρόμιο.
Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή κυρίως την υπόθεση Ανδρουλάκη που συνιστά πράγματι ενα μείζον θέμα, ένα πέπλο τοξικότητας έχει σκεπάσει τη χώρα.
Όσο πιο γρήγορα ξεκαθαρίσει η υπόθεση αυτή και αποδοθούν οι όποιες ευθύνες εκεί που πρέπει, τόσο το καλύτερο για τη χώρα.
Δεν διαφεύγει ομως της προσοχής οτι με αφορμή την υπόθεση αυτή, οι λυσσασμένες επιθέσεις εναντίον του Μητσοτάκη, εντάθηκαν στο έπακρο.
Λες και υπάρχουν κάποια αόρατα κέντρα εντός και εκτός Ελλάδος, που τις συντονίζουν.
Και μπορεί μεν οι εξελίξεις να ήταν κάτι σαν θείο δώρο για τον Τσίπρα και να αιφνιδίασαν την κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα, νομίζω ομως πως αιφνιδίασαν εξίσου και το ΠΑΣΟΚ που φαίνεται πως αδυνατεί να τις διαχειριστεί και γίνεται συχνά ουρά του Σύριζα.
Ένα μέρος των κεντρώων και κεντροαριστερών πολιτών που εμπιστεύθηκαν Μητσοτάκη το ‘19, μπορεί πράγματι να προβληματίζεται τις τελευταίες εβδομάδες. Το μεγαλύτερο πάντως μέρος συσπειρώνεται μαζι του ακόμα περισσότερο.
Οι μνήμες βλέπετε της καταστροφικής περιόδου των Σύριζα/Ανελ ειναι ακόμη πολύ νωπές και ο κόσμος αντιλαμβάνεται οτι μετα τον Μητσοτάκη υπάρχει μόνο το χάος.
Η υπόθεση Ανδρουλάκη αργά ή γρήγορα θα ξεθυμάνει και θα φύγει απ´την επικαιρότητα. Και η κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα ν´αλλάξει την ατζέντα.
Θετικές ειδήσεις υπάρχουν πολλές.
Η χώρα βγήκε απο την ενισχυμένη εποπτεία, η ανεργία έπεσε στο 12,1%, τα έσοδα απ´τον τουρισμό υπερβαίνουν κάθε προσδοκία, οι μεγάλες επενδύσεις ωριμάζουν, τα μεγάλα έργα υποδομών προχωρούν ικανοποιητικά, συντάξεις και κατώτατος μισθός θα αυξηθούν με το νέο έτος, η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του Δημοσίου σε λίγα χρόνια δεν θάχει να ζηλέψει τίποτα απ´την Εσθονια.
Ειναι στο χέρι της κυβέρνησης ολα αυτά να τα κεφαλαιοποιήσει πολιτικά κάνοντας τη μεγάλη επανεκκίνηση που έχει ανάγκη η χώρα και κόβοντας το βήχα ύποπτων εξωθεσμικών κέντρων που θέλουν να την αποσταθεροποιήσουν.
Και φαίνεται πως τέτοια κέντρα υπάρχουν πολλά.
Από το fb-Kyriakos Berberidis
