Εξαιρουμένου φυσικά του ποινικού σκέλους, τα Τέμπη ως θέμα ή και ως θέαμα, αισίως μας τελειώνουν και κάτι “μάνες”, κάτι “ειδικοί” της συμφοράς και κάτι “πραγματογνώμονες” της κακιάς ώρας που φλόμωσαν τον κόσμο στα παραμύθια, θα πρέπει τώρα να ψάξουν για καμμιά κανονική δουλειά.
Και είναι καιρός πια να εστιάσουμε στα θέματα πραγματικής πολιτικής.
Και εκεί ακριβώς βρίσκεται κατά τη γνώμη μου το δομικό πρόβλημα των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Γιατί περιγράφουν μια Ελλάδα πάμφτωχη και δυστυχισμένη που δεν έχει όμως καμμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Αλλά και γιατί αδυνατούν να αντιληφθούν το στοιχειώδες. Ότι για να είσαι αξιόπιστος πρέπει να κάνεις μεν κριτική σε αυτά που θεωρείς λάθη η αστοχίες, προτείνοντας φυσικά και λύσεις, αλλά να επαινείς και τα καλά.
Γιατί κανένα μπράβο δεν ακούσαμε για την πέμπτη παρακαλώ αύξηση του κατώτατου μισθού, την πτώση της ανεργίας σε ιστορικό χαμηλό 17ετίας, την απόδοση επενδυτικής βαθμίδας από τη Moody’s, την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τη Chevron για έρευνες νότια της Κρήτης, που καταργούν de facto το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, για τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα των ενόπλων δυνάμεων. Λές και όλα αυτά ήταν αυτονόητο ότι θα συμβούν.
Καθόλου λοιπόν παράξενο που καταγράφεται και κακή δημοκοπική πορεία. Μια πορεία που έφερε αναταράξεις και στο ΠΑΣΟΚ και στον Σύριζα.
Το «κακό χωριό τα λίγα σπίτια», είναι άλλωστε ένα αξίωμα που κατά μείζονα λόγο ισχύει και στην πολιτική.
Αλλά αυτό είναι και το δράμα της σημερινής Ελλάδας. Μια εντελώς αναξιόπιστη αντιπολίτευση που σε καμμιά περίπτωση δεν αποτελεί εναλλακτική λύση με κυβερνητική προοπτική.
Και αυτό κάνει κακό και στην κυβέρνηση, κυρίως όμως κάνει κακό στην ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας.
Γιατί όπως έλεγε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, «η Δημοκρατία στηρίζεται σε δυο πόδια, την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση».
Και στις μέρες μας, το ένα πόδι, φαίνεται δυστυχώς ότι είναι δυστυχώς προβληματικό.
fb – Kyriakos Berberidis
