Η Τέχνη για την Αριστερά είναι μόνο ιδεολογικό εργαλείο.

Αποθεώνουν όσους καλλιτέχνες εξυπηρετούν τον σκοπό τους και απαξιώνουν ή απλά ανέχονται όσους δεν τους υπηρετούν.
Αυτό έγινε και με τον Διονύση Σαββόπουλο.
Κάθε ενεργός καλλιτέχνης γνωρίζει πως αν εκφράσει αριστερές απόψεις έχει προοπτική εξέλιξης ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα θαφτεί.
Ο Ντέμης Ρούσσος, η Νανά Μούσχουρη, η Βίκυ Λέανδρος ενώ μεσορανούσαν στην υφήλιο, με το ζόρι έκαναν δύο τρεις εμφανίσεις στην Ελλάδα κι αυτές στα πλαίσια κρατικών φεστιβάλ.
Ο μεγάλος Ζαμπέτας εξοστρακίστηκε αντιμετωπίζοντας πρόβλημα επιβίωσης, επειδή δεν ήταν αρεστός στην αριστερά.
Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν πολύ μεγάλος και παρότι προσπάθησαν να τον απαξιώσουν τελικά υπέκυψαν.
Ο Μάνος Χατζιδάκις σταυρώθηκε.
Ο Γιώργος Νταλάρας από την Θεοποίηση, προπηλακίστηκε και στο τσακ γλύτωσε το ες αεί ανάθεμα όταν υπουργοποιήθηκε η σύζυγός του.
Έτσι δημιουργήθηκε μια αριστερόστροφη συντεχνία καλλιτεχνών που ορίζει την τέχνη στην Ελλάδα και φτιάχνει ή ισοπεδώνει καριέρες.
Κάθε νέος καλλιτέχνης, ακόμη κι αν είναι ο Μότσαρτ γνωρίζει ότι δεν έχει κανένα μέλλον αν στοχοποιθεί από την αριστερά ενώ αν είναι τενεκές και βρίσει χυδαία τον Μητσοτάκη έχει πολλές ελπίδες να γίνει τουλάχιστον… Μπιμπίλας ή Μπισμπίκης!

από το f – Stavros Penteas

Σχετικές δημοσιεύσεις