Παράξενο πράγμα η Δημοκρατία μας, αν κάτσετε και το σκεφτείτε, σύντροφοι και συναγωνιστές.
Είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πολιτικό σύστημα στον πλανήτη μας, το οποίο έχει ως αρχή την προστασία των δικαιωμάτων όλων αυτών που προσπαθούν να το καταστρέψουν.
Κάποιο απόφθεγμα που επαναλαμβάνει συχνά ένας φίλος είναι: “η Δημοκρατία είναι ένα πολύ κακό σύστημα, που όμως είναι το καλύτερο δυνατό που μπορούμε να έχουμε”.
Είναι το μοναδικό πολιτικό σύστημα που επιτρέπει την ελεύθερη βούληση και τιμωρεί κάποιον παραβάτη ΜΟΝΟ μέσα από διαδικασίες Δικαίου που και αυτές προστατεύουν τα δικαιώματά του με τη φιλοσοφία “καλύτερα να αθωωθούν 100 ένοχοι, παρά να καταδικαστεί ένας αθώος”.
Είναι το μοναδικό πολιτικό σύστημα που όχι απλά ανέχεται, αλλά προστατεύει τα δικαιώματα όλων αυτών που δια του τύπου, δια της βίας και δια της ανυπακοής στους νόμους και τους κανόνες της Κοινωνίας, κάνουν κάθε προσπάθεια ώστε να επιβάλλουν τις δικές τους αυταρχικές ή απολυταρχικές ονειρώξεις σε ολόκληρη την Κοινωνία.
Είναι το μοναδικό πολιτικό σύστημα με Μνήμη, με καταγραφές των γεγονότων, με κριτική και αυτοκριτική, με (σχεδόν) λειτουργική Δικαιοσύνη.
Όμως, οι ώριμες Δημοκρατίες της Δύσης (ΗΠΑ, ΗΒ, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, κλπ), ακριβώς επειδή γνωρίζουν πόσο ευαίσθητο λουλούδι είναι ένα Δημοκρατικό πολίτευμα, έχουν μάθει να το προστατεύουν από όλους αυτούς, θεσπίζοντας νόμους και θεσμούς που κάποιες φορές ακροβατούν στα πλαίσια του Συντάγματος, μην αφήνοντας πολλά περιθώρια σε διάφορες ομάδες να σπρώξουν τα όρια αυτά προς όφελός τους.
Για παράδειγμα, ενώ τα πανεπιστήμια νοούνται ως χώροι ελεύθερης διακίνησης ιδεών, σε όλες αυτές τις χώρες, η επέμβαση της Αστυνομίας ή η πανεπιστημιακή αστυνομία θεωρούνται αυτονόητες, όπως και η ενδελεχής συγκέντρωση πληροφοριών για άτομα που είναι ύποπτα για παράνομες πράξεις.
Για παράδειγμα, η έκφραση αμφισβήτησης του Συντάγματος, όπως πράττουν στην Ελλάδα, ως ΕΠΙΟΡΚΟΙ, κάποιοι βουλευτές των άκρων, επισύρει άμεσες ποινές και καθαίρεση από αξιώματα, τόσο ατόμων, όσο και κομμάτων.
Για παράδειγμα η άτεγκτη εφαρμογή των ψηφισμένων Νόμων, που θεωρείται αυτονόητη και επιβεβλημένη, μια και οι Νόμοι αυτοί ψηφίστηκαν μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος από την πλειοψηφία των εκλεγμένων βουλευτών και δεν “ακυρώνονται στο πεζοδρόμιο”.
Δυστυχώς στη χώρα μας φτάσαμε να βλέπουμε καθημερινά χιλιάδες κεφτέδες© να ειρωνεύονται, να λοιδορούν και να καταριούνται το (έστω ατελές) δημοκρατικό μας πολίτευμα, ονειρευόμενοι χούντες, επαναστάσεις ή σοσιαλιστικούς Παραδείσους που ανθίζουν μόνο μέσα στην αντηχούσα τους κεφάλα.
Και φοβάμαι ότι το φαινόμενο αυτό θα επεκταθεί, γιατί πλέον μόνο όσοι γεννήθηκαν πριν από το 1960 μπορούν να σας περιγράψουν βιωματικά τι υπήρξε η Χούντα και οι 10 έτη νεότεροι μπορούν να έχουν μια αντίληψη του τι υπήρξαν τα Κομμουνιστικά καθεστώτα.
Έτσι, οι αυταρχικός λαϊκισμός έχει πεδίον δόξης λαμπρόν στη διαμόρφωση απόψεων στα μυαλά νεότερων ανθρώπων, ηλικίας μικρότερης των 40-45 ετών.
Αυτά τα λίγα…. δεν έχω άλλωστε προτάσεις που θα ακούγονταν λογικές στα αυτιά όλων μας, οπότε απλά παρακολουθώ το κουβάρι της Ιστορίας να ξετυλίγεται και να φέρνει στο φως και να νομιμοποιεί όλα όσα έπρεπε να ζουν στο σκοτάδι, κάτω από τη γη.
Ευτυχείτε!!
=================
(Αναδημοσίευση μιας ανάρτησης που είχα γράψει 1 χρόνο πριν το δυστύχημα των Τεμπών. Όταν ποντάρεις στη βλακεία και τη μνήμη χρυσόψαρου του Έλληνα, εύκολα θεωρείσαι “προφήτης”)
fb – Costas Kapos.
