Λυπάμαι που το διαπιστώνω καθημερινά, σύντροφοι και συναγωνιστές, αλλά δεν είναι μόνο η αριστερή προπαγάνδα που έχει δημιουργήσει ένα κυρίαρχο αφήγημα στη Νεολαία μας.
Εμείς οι κάπως πιο σιτεμένοι θυμόμαστε καλά ότι ακόμα και οι αριστεροί και κομμουνιστές φίλοι μας, της δεκαετίας του ’70 και του ’80, ανεξάρτητα από τις όποιες πολιτικές και κοινωνικές τους θεωρίες, είχαν κάποιο σχέδιο και ιδανικά για τη ζωή τους.
Δεν είναι λίγοι οι σημερινοί γνωστοί επιστήμονες και επιχειρηματίες (πολλοί ανέφεραν και τον Άκη Μπουρλά της Pfizer που ήταν Ρηγάς στα νιάτα του) που σαν φοιτητές κυκλοφορούσαν με τα αμπέχωνα της Αμερικάνικης Αγοράς, αξύριστοι και με τα ταγάρια στον ώμο, αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να διαπρέψουν στην επιστήμη που είχαν επιλέξει.
Υπήρχαν Ιδανικά και όνειρα για ένα καλύτερο κόσμο, τόσο ανάμεσα στους αριστερούς, όσο και τους πιο συντηρητικούς φοιτητές και μαθητές. Βιβλιοπωλεία όπως η Νέα Εποχή, ο Κάκτος κ.α. έκαναν χρυσές δουλειές, ο κόσμος διάβαζε, άνοιγε τα μάτια του μετά από μια περίοδο που η μοναδική ψυχαγωγία ήταν οι ταινίες της Βουγιουκλάκη, το Ρομάντζο και το Φαντάζιο και τα εθνικοπατριωτικά αφηγήματα του Τζέημς Πάρις.
Υπήρχαν στη ζωή μας βάρβαροι να περιμένουμε, υπήρχαν Ιθάκες να κατακτήσουμε, υπήρχαν παραδείγματα να μιμηθούμε…
Μετά τι συνέβη ρε γαμώτο;
Μετά ακολούθησε, φίλοι και συναγωνιστές, ο Εκτσογλανισμός της Κοινωνίας μας….
Ακολούθησε η περίοδος που οι Κυβερνήτες μας ανέκραξαν το περίφημο «ο Λαός στην Εξουσία», που ο τελευταίος κλητήρας και καθαρίστρια μιας Δημόσιας Υπηρεσίας το εξέλαβε (με τις ευλογίες της τότε Κυβέρνησης) ως θέσφατο, ότι δεν υπάρχει κανένας ανώτερος από τον άλλο, τα πάντα ισοπεδώνονται και η άποψη ακόμα και του πιο αμόρφωτου έχει την ίδια ισχύ με αυτή του Προϊσταμένου. Και αυτό βέβαια επιβλήθηκε μέσω του “Συνδικαλιστικού Κινήματος”.
Οι πολίτες (και κυρίως οι νέοι) έμαθαν ότι κανένας μεταπτυχιακός τίτλος, καμία εξειδίκευση, καμία κοινωνική μόρφωση δεν έχει σημασία, αν δεν έχεις “το δόντι”, αν δεν είσαι οργανωμένος, αν δεν επηρεάζεις “μαζικά” τις αποφάσεις της κάθε Κυβέρνησης, που τους άκουγε και τους έκανε τα χατίρια για να εξασφαλίσει κάποια Κοινωνική ειρήνη.
Οι “άριστοι” πλέον ήταν αντικείμενο χλεύης από το Κοπάδι, που σεβόταν μόνο την ικανότητά σου να ελίσσεσαι και να προσφέρεις εκδουλεύσεις και ρουσφέτια.
Το 2009 καταλάβαμε ότι τα είχαμε κάνει σκατά επί 35 χρόνια, αλλά άντε να πείσεις το Κοπάδι ότι το είχες τραβήξει σε λάθος μονοπάτι!
Κι έτσι, αντί να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποιου είδους αυτοκριτική, μάθαμε στα παιδιά μας ότι τούτη η Κοινωνία είναι βρώμικη, διεφθαρμένη, μας κατέστρεψε και για όλα αυτά έφταιγαν “οι Άλλοι”, ποτέ εμείς οι ίδιοι.
Τα περισσότερα παιδιά μας είναι σοφά και προσαρμόστηκαν στις ανάγκες των καιρών. Εξακολουθούν να έχουν όνειρα, δουλεύουν σκληρά για να τα πραγματοποιήσουν, απαλλάχθηκαν από την επιρροή του Nitro και του KΛΙΚ και τον βλαχοευρωπαϊσμό του κάθε θλιβερού Κωστόπουλου. Θεωρώ ότι είναι καλύτερη “πάστα” από τα παιδιά που μεγάλωσαν τη δεκαετία του ’90 και γίνονται Πολίτες της ευρύτερης Ευρωπαϊκής οικογένειας. Το βλέπω στην κόρη μου, στα παιδιά των φίλων μου, στους νέους συναδέλφους μου.
Όμως, υπάρχει και αυτό το ποσοστό που δεν είχαν την ευκαιρία να καταλάβουν τίποτα, απέρριψαν συλλήβδην κάθε αξία, θεωρώντας την “αστική” και «παρακμιακή» και αντικατέστησαν τη Σκέψη με Μηδενιστικά οράματα.
Και αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να μην τα βλέπουμε ως “αναρχοάπλυτους μπαχαλάκηδες” και “γίδια”, αλλά σαν τη μη ανακτήσιμη λανθάνουσα θερμότητα που δημιούργησε η υπερθέρμανση της Κοινωνίας όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι ότι δεν έχουν Λογική, αλλά ότι έχουν απορρίψει τη δική μας Λογική.
Δεν γνωρίζω με ποιο τρόπο μπορούμε να τα κάνουμε αυτά τα παιδιά να ξανα-αποκτήσουν όνειρα και σχέδια. Ένας μουτζούρης μηχανικός είμαι, δεν είμαι Ηγέτης. Όμως, αν δεν το καταφέρουμε, θα είναι σαν να τα δίνουμε τροφή στο λαϊκισμό, την άγνοια και την ανάπτυξη σαπροφύτων σαν αυτών που μας κυβέρνησαν μέχρι πριν 4,5 χρόνια.
Αντιγραφή από Costas Kapos
ΕΚΤΣΟΓΛΑΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ…
