«Από 7 ετών παιδί αναγκαζόμουν να παλεύω με αγόρια και ένιωθα άβολα. Κι εκείνοι δεν ήθελαν να παλεύουν μαζί μου, το θεωρούσαν υποτιμητικό. Ήμουν σε σκέψη να σταματήσω, αλλά δεν ήθελα να φύγω με σκυμμένο το κεφάλι. Γι’ αυτό αποφάσισα να πάω και σε αυτό το Ευρωπαϊκό, και πήρα το πρώτο μου χρυσό! Είμαι υπερήφανη διότι κάθε φορά που πέφτω βρίσκω την ψυχική δύναμη να ξανασηκωθώ. Είμαι ευγνώμων που είμαι Ελληνίδα. Την αγαπάμε τη χώρα. Δάκρυσα για το χρυσό γιατί δεν είχα ακούσει τόσα χρόνια σε Ευρωπαϊκό τον εθνικό μας ύμνο, συνεχώς ερχόμουν δεύτερη ή τρίτη».
«Μέρος του πριμ από τον χορηγό θα το δώσω σε νέα παιδιά Κ15 και Κ17 που πήραν μετάλλιο, γιατί ξέρω πόσο δυσάρεστο είναι να έχουμε φέρει διακρίσεις και να περιμένουμε χρόνια για να αμειφθούμε! Και εγώ και ακόμα περισσότερο τα νέα παιδιά που έχουν πιο πολύ ανάγκη. Τα παιδιά έχουν μόνο πόρο την ομοσπονδία. Το ότι η ομοσπονδία δεν έχει καταβάλει πριμ- οδοιπορικά από το 2022 ως σήμερα, τους δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα! Επειδή κι εγώ όταν ήμουν μικρή πήρα στήριξη από ανθρώπους, ήθελα να δώσω στα νέα παιδιά μία χαρά».
—————–
Υπέροχη. Δεν είχα ξαναμιλήσει μαζί της. Απίθανα αυτά που μου εξιστορεί ότι κάνει πριν από αγώνα όταν ξυπνήσει χαράματα και ζυγιστεί βρίσκοντας τον εαυτό της υπέρβαρο για την κατηγορία των 53 κιλών, πριν την επίσημη ζύγιση. Πασχίζουν με κόλπα που μου εξηγεί, να χάσουν το βάρος ως τις τελευταίες ώρες!
ΥΓ: Αγοροκόριτσο έλεγαν…
Πάρτε μια φωτό που μου έδωσε με τον άντρα- προπονητή της Mohsen Paryae.
Αθλητισμός δεν είναι μόνο οι εκατομμυριούχοι του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.
Εκπληκτική η Maria Prevolaraki σε συνέντευξη στο «ΦΩΣ».
