29 χρόνια από τότε που εκλέχθηκα Δημοτικός Σύμβουλος Ηγουμενίτσας, αποφάσισα να ξαναγυρίσω στην Αυτοδιοίκηση. Σ’ αυτή την ωραία περιπέτεια, μπαίνω από εσωτερική ανάγκη και από βαθιά αίσθηση καθήκοντος.
Πρώτα ως Δημοτικός και Νομαρχιακός Σύμβουλος, μετά ως Βουλευτής και Υπουργός, αγωνίστηκα και προσέφερα ότι μπορούσα στην Πατρίδα μας, την Ελλάδα και στον τόπο μας, την Ηγουμενίτσα και τη Θεσπρωτία.
Το όραμά μου, οι γνώσεις και η εμπειρία μου, οι γνωριμίες και οι ικανότητές μου, η ορμή μου, εξακολουθούν να υπάρχουν. Υπάρχει όμως και το βάρος ενός χρέους να εκπληρώσω. Το βάρος ενός έργου που δεν ολοκληρώθηκε. Από την Αυτοδιοίκηση μπορώ να τελειώσω αυτό το έργο. Μπορώ να προσφέρω περισσότερα στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα εγώ και τα παιδιά μου. Στον τόπο των γονιών, των παππούδων και των προ-παππούδων μου. Πέντε γενιές στην Ηγουμενίτσα!
Αλλά είναι κι ένας επιπλέον λόγος. Μέσα από την Αυτοδιοίκηση ασκεί κανείς πολιτική για την αληθινή ζωή. Μοιράζεται το γέλιο και την ελπίδα, τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες. Η Αυτοδιοίκηση σε μαθαίνει να πατάς στη γη. Να μην πετάς στα σύννεφα. Να βάζεις το «εγώ» στην υπηρεσία του «εμείς». Στην Αυτοδιοίκηση μετράει μόνο το ρεαλιστικό και μετρήσιμο αποτέλεσμα. Δεν χωράνε μεγάλα λόγια και υποσχέσεις του αέρα.
Αποφάσισα μετά από πολλή σκέψη, να είμαι υποψήφιος Δήμαρχος Ηγουμενίτσας. Δεν ήταν κάτι απλό. Ούτε εύκολη απόφαση για μένα. Γιατί γνωρίζω τις δυνατότητες που έχει ο Δήμος Ηγουμενίτσας αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Προβλήματα μεγάλα, πολλά, και δυσεπίλυτα. Ο Δήμος μας σήμερα δεν είναι απλά σε κρίση, είναι σε παρακμή. Οι νέοι άνθρωποι φεύγουν από εδώ. Εγώ όμως αποφάσισα να γυρίσω στην Αυτοδιοίκηση για να τους ξαναφέρω πίσω, εδώ στην Ηγουμενίτσα. Γιατί αισθάνομαι ότι μπορώ να βοηθήσω, όσο κανείς άλλος.
