Αφορμή για ότι γράφω σήμερα είναι οι πολιτικές παπάτζες που ακούστηκαν στην πόλη μας από τα παλληκάρια τους πολιτικούς αλλά και που γενικά ακούγονται. Η Ελλάδα σβύνει το ίδιο και οι πόλεις λένε την στιγμή που γίνεται αναβάθμιση-έκπληξη της ελληνικής οικονομίας από την ScopeRatings στο ΒΒΒ με σταθερό outlook. Άρα η κακία πάει σύννεφο.
Λοιπόν τίποτε δεν σβύνει απλά δεν θέλουμε να κάνουμε καμμιά δουλειά πέρα από το δημόσιο λέω εγώ. Το έχω ξαναπεί γιατί το ζω στο σπίτι μου αν θέλεις να μάθεις τέχνη και βάλλεις στην άκρη τα χρήματα που θα χαλάσεις σπουδάζοντας τόσα χρόνια, ξεκινάς ένα επάγγελμα. Ούτε επιδοτήσεις θέλεις ούτε τίποτε. Αγώνα μόνο να πετύχει το όνειρο σου. Πω πω τι λέω τώρα. Αγώνα. Που στον ιδιωτικό τομέα. Δεν έχω λεφτά για πέταμα μου είπε πατέρας. Καταλάβατε ούτε να σκεφτούν οι πατεράδες. Πώς να ξεκινήσουν τα παιδιά. Τι εμπιστοσύνη δείχνουν στα παιδιά τους θεέ μου.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στα παιδιά αυτά να ανθίσουν στη χώρα μας. Για να γίνει αυτό πρέπει να έχουν ένα περιβάλλον εργασίας και ζωής ελκυστικό. Ευτυχώς, εδώ και μια πενταετία η εικόνα έχει αλλάξει θεαματικά. Η Ελλάδα έχει γίνει ξανά ένας ελκυστικός επαγγελματικός προορισμός και όσοι έφυγαν τη δεκαετία του 2010 άρχισαν να επιστρέφουν. Αυτό δείχνουν και πιο πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία τα τελευταία τέσσερα χρόνια επέστρεψαν στην Ελλάδα 350.000 άνθρωποι που είχαν φύγει στα χρόνια της κρίσης και μάλιστα με πολύ ικανοποιητικούς μισθούς.
Δεν θα πάει το παιδί για αστυφύλακας με βαθμό 16 και στρατό με 14,5. Τι έπαθα. Καταστράφηκα. Άμα βγάλει Πολυτεχνείο τι θα κάνει μετά, ναι το άκουσαν τα αφτιά μου…Αν δεν πάνε εκεί εννοώ στρατιωτικές σχολές, σπουδάζουν ότι προκύψει και μετά βουρ για εξωτερικό. Μας τα παίρνουν τα καλύτερα μυαλά. Ο νέος, συγγενής μου, έλεγε σήμερα ένας κύριος – πέρασε με 13,5 ΑΕΙ γιατί μου είπε την σχολή- και πήγε να εργαστεί Γερμανία, και είναι έξω το ‘’καλύτερο μυαλό ‘’. Σταματήστε τις μαλακίες Έλληνες γονείς και θείοι , πολιτικοί, δημοσιογράφοι. Τελειώστε με αυτές τις παρόλες. Γιατί δεν του ανοίγατε Λογιστικό γραφείο ρε γονείς ρε θείο. Οικονομικά τελείωσε. Καμμιά ουσιώδης απάντηση. Μα καμία.
Γιατί δεν ανοίγετε γραφείο μηχανολόγοι και τρέχετε για να διοριστείτε στα ΕΠΑ.Λ. Γιατί εκεί βρέξει χιονίσει η τσέπη γεμίζει. Καλά κάνετε δεν κατηγορώ κανένα. Μην κλαίγεστε ότι είναι λίγα αυτά που παίρνετε μετά. Αλλά άλλοι οι στόχοι και τα όνειρα όταν βγάζατε το Πολυτεχνείο.
Τι μόνο το δημόσιο σκεφτόσασταν…Καθημερινά λέω φωνακτά αυτά που σκέφτομαι αλλά και τα γράφω. Πιστεύω ότι θα έρθει η κατάλληλη στιγμή που θα απαρνηθούν και το δημόσιο και θα στραφούν σωστά και επαγγελματικά στον ιδιωτικό χώρο. Πάντως και σήμερα υπάρχουν γονείς που μεγαλούργησαν σαν ιδιώτες, που στρώνουν χαλί για το δημόσιο στα παιδιά τους. Όπως μεγαλοκτηματίες δεν θέλουν να καθίσουν στην γη τα παιδιά τους. Ναι το λέω γιατί το ζω και δεν ξέρω που οφείλεται.
Σταματάω λίγο σκέψεις και γράψιμο γιατί πέφτει ένα μήνυμα και με ταράζει. Ιωάννινα: Στο νοσοκομείο μία 13χρονη έπειτα από κατανάλωση αλκοόλ. Α δεν είμαστε καλά. Α δεν πάει άλλο με τις οικογένειες. Τρέλα χωρίς προηγούμενο. Τα 13χρονα στο έλεος της οικογενειακής αδιαφορίας. Ποτά, σεξ λες και ενηλικιώθηκαν. Εκεί σταμάτησα να γράφω έριξα μια ματιά στα siteκαι είπα από Δευτέρα ξανά να μπουν σε τροχιά οι σκέψεις μου ξανά. Έλα όμως που την Δευτέρα άνοιξα το στόμα μου σε φίλους και τα είπα και η απάντηση ήταν δυνατή. Έβγα λίγο έξω τα βράδια να δεις τι γίνεται. Να δεις 12χρονα και άνω το Σάββατο έξω μέχρι τα μεσάνυχτα. Τι λέτε τώρα. Κοιμάται η οικογένεια. Φυσικά. Μάλλον έμεινα πολύ πίσω και δεν πρέπει να πολύ – γράφω λέω αναχρονιστικές παλαιές σκέψεις. Μαζεύτηκα και δεν είπα πολλές φιλοσοφίες γιατί λέω μέσα μου έτσι πρέπει να είναι τώρα η καθημερινότητα. Δεν ξενυχτάς εσύ αλλά από τους μαθητές πρέπει να ακούς πολλά. Γιατί τώρα παραξενεύτηκες έτσι απότομα. Καλά τους λέω μπορεί να έχετε δίκιο.
Πάντως μόλις φύγανε τα γραφόμενα που είχα ξεκινήσει με τις νέες σκέψεις πάλι τις συνέδεσα. Λέω μέσα μου. Να τι έχουν οι γονείς στα μυαλά τους και δεν εμπιστεύονται μετά την ενηλικίωση τα παιδιά τους. Να είναι αυτός ο λόγος; Να πάλι στο μυαλό μου καρφώθηκε μια απάντηση που δεν την είχα δώσει ποτέ. Τώρα έχοντας κατά νου την πορεία των παιδιών αυτών, δύσκολα αποφασίζουν να επενδύουν. Να πάνε πρώτα να τριφτούν και μετά βλέπουμε. Ναι το είχα ακούσει σε συζήτηση. Όπως το γράφω. Σε αυτό υπάρχει δίκιο να τα λέμε. Αλλά να τριφτούν σε αυτό που θα κάνουν μελλοντικά.
Άλλο γεγονός που πάλι με τάραξε. Το έζησα και το λέω. Τηλεφωνούσαν σε ανυποψίαστους ηλικιωμένους, προσποιούμενοι τους αστυνομικούς και ζητούσαν χρήματα προκειμένου να μην διωχθεί στενό τους συγγενικό πρόσωπο για τραυματισμό ανήλικου ατόμου, που είχε δήθεν προκαλέσει ύστερα από τροχαίο ατύχημα. Μάλιστα, για να γίνουν πιο πειστικοί και να κάμψουν τυχόν αμφιβολίες των ηλικιωμένων, παρίσταναν τα ίδια τα συγγενικά πρόσωπα, που εκλιπαρούσαν για βοήθεια. Συνελήφθη χθες το μεσημέρι στα Ιωάννινα από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Ιωαννίνων ημεδαπός.
Πώς να βάλεις τις σκέψεις σε τάξη όταν τέτοια γεγονότα σε καθηλώνουν. Πως ρε απατεώνες σκέφτεστε τόσο ξεφτιλισμένα. Πάτε να δουλέψετε. Πάτε να ανοίξετε δική σας επιχείρηση. Κάνετε κάτι παραγωγικό μιας και το μυαλό σας δουλεύει. Αλλά ο απατεώνας γεννήθηκε έτσι.
Γυρνάω εκεί που ήμουν στο γράψιμο. Δεν πρόκειται να αλλαχθεί η κοινωνία. Κύριοι πατεράδες πέρα από τις στρατιωτικές σχολές και την Ακαδημία που σήμερα αμέσως διορίζονται στις άλλες σχολές πρέπει να κοιτάξετε το μέλλον των παιδιών σας. Ο δημόσιος τομέας σβύνει. Μια βόλτα στις υπηρεσίες και τις τράπεζες και θα το δείτε. Όταν είστε στο σπίτι με το μυαλό καθαρό σκεφτείτε τι θα γίνει. Όχι απευθείας εξωτερικό είπα μια φορά σε ένα πατέρα. Σαν να μίλησα στον τοίχο. Στο εξάμηνο έβλεπα φωτο του γιού του από την Γερμανία. Εργασία καμία σχέση με αυτό που σπούδασε. Βλέπετε που οδηγούν οι λάθος συζητήσεις στα σπίτια. Δυναμώστε τα θέλω των παιδιών σας. Αν θεωρείτε ότι είναι τέλειοι έτοιμοι να αποδώσουν ξεκινήστε τους εργασία. Άλλωστε για αυτούς μαζεύατε χρήματα. Τι όχι; Εσείς μείνετε δίπλα και στηρίξτε τους όσο μπορείτε.
Λίγα ακόμη για την περίπτωση της Άρτας και την γεωργία της. Δύσκολα μην πω απίθανα να πάνε μαθητές που έχουν μεγάλες γεωργικές μονάδες να σπουδάσουν γεωργοί σε ΙΕΚ ή γεωπόνοι στα ΑΕΙ. Ζήτησα και προτείνω σε μαθητές μου το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της πόλης μας αλλά και σε όλη την επικράτεια. Αρνητικοί ακόμη και οι γονείς. Είναι ζωή αυτή κύριε Παναγιώτη μου είπαν μανάδες. Ναι μανάδες που καβαλάνε αυτοκινητάρες να έρθουν να τα πάρουν. Εκτός από μια οικογένεια όλα αυτά τα χρόνια και τα χαίρομαι αυτά τα παιδιά. Οι άλλοι οικονομικό, πληροφορική και ότι στρατιωτικό προκύψει. Εδώ 100 στρέμματα γη. Κάποια στιγμή οι γονείς θα γεράσουν. Ο ίδιος βλέπω ελάχιστη γη διαθέτω και δεν μπορώ να βγάλω καμιά άκρη. Τίποτε παιδιά πάρτε σωστές αποφάσεις. Αποφάσεις ζωής.
ΛΥΤΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Άποψη:.press
