Τέσσερα χρόνια πριν με τους πρώτους νεκρούς της πανδημίας, απειλούσαν με το “μετά θα λογιαριαστούμε…”
Στη διάρκεια των λοκ ντάουν, παραβίασαν κάθε περιοριστικό κανόνα οργανώνοντας 300 πορείες υπερ του Κουφοντίνα.
Λοιδώρησαν τα εμβόλια μιλώντας για “ξεστοκαρίσματα” και “ρετσινόλαδα” και κλείνοντας το μάτι σε αντιεμβολιαστές και ψεκασμένους.
Πολέμησαν την τηλεκπαίδευση όσο κανείς άλλος.
Όταν έκλειναν σχολεία, ξενοδοχειακές μονάδες και εστίαση, έλεγαν “κακώς έκλεισαν”.
Κι όταν άνοιγαν, έλεγαν “κακώς άνοιξαν”.
Δεν βρήκαν ποτέ να πουν μιά καλή κουβέντα για το εμβολιαστικό πρόγραμμα, που ήταν κατα γενική ομολογία ένα απο τα τελειότερα της Ευρώπης.
Στο τέλος της πανδημίας είπαν μάλιστα ανερυθρίαστα οτι “έβαλαν πλάτη…”
Την ίδια εποχή με την αρχή της πανδημίας, όταν επιχειρήθηκε η υβριδική επίθεση στον Έβρο, η νεολαία του κόμματός τους ζητούσε το γκρέμισμα του φράχτη εκεί.
Σε όλη την πρώτη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη πολιτεύθηκαν με ύβρεις, αδιανόητα ψέμματα και τοξικότητα.
Δεν αποκήρυξαν ποτέ το “Μητσοτάκη γ@μιέσαι”, απεναντίας το έκαναν δρώμενο και κεντρικό σύνθημα σε συνέδριο της νεολαίας τους.
Δεν ψήφισαν ποτέ στρατιωτικές δαπάνες λέγοντας θρασύτατα οτι “η άμυνα δεν ειναι αυτοσκοπός”.
Προσπάθησαν πάντοτε να διαβάλλουν τις επιτυχίες της πρώτης τετραετίας, πότε ειρωνευόμενοι τις 12 συνεχείς αναβαθμίσεις της οικονομίας απο τους οίκους αξιολόγησης, πότε υποβαθμίζοντας την τεράστια μείωση του χρέους και της ανεργίας, πότε λοιδωρώντας ακόμα και φιλολαικά μέτρα οπως την επιτάχυνση της απονομής των συντάξεων και τις τέσσερις αυξήσεις του κατώτατου μισθού.
Δεν είπαν ποτέ μπράβο για οτιδήποτε καλό εγινε σ´αυτή τη χώρα, απο τις επενδύσεις, τα μεγάλα έργα και τις εξαγωγές που έσπασαν το φράγμα των 50 δις μέχρι και την ψηφιοποίηση μιας σειράς υπηρεσιών του κράτους την οποία μάλιστα επιχείρησαν να οικειοποιηθούν, λέγοντας χωρίς να ντρέπονται οτι “πάτησε-τάχα-στις ράγες τις δικές τους”.
Δεν ψήφισαν ποτέ καμμιά απο τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που εγιναν, οπως την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, τα μη κρατικά ΑΕΙ, την επιστολική ψήφο, τις αλλαγές του ποινικού κώδικα, την ψηφιακή κάρτα εργασίας.
Στήριξαν απεναντίας καταλήψεις, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις αλλά και κάθε μαξιμαλιστικό αίτημα οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας.
Δεν έκαναν ποτέ την αναγκαία αυτοκριτική για τα κακώς πεπραγμένα της δικής τους κυβερνητικής θητείας. Που εδώ που τα λέμε δεν ήταν και καθόλου λίγα.
Αποκάλεσαν τον Μητσοτάκη “ακροδεξιό” την ώρα που αυτοί οι ίδιοι κυβέρνησαν με ακροδεξιούς κλόουν για 4,5 ολόκληρα χρόνια.
Αποκάλεσαν τον Μητσοτάκη “υποκλοπέα” την ώρα που αυτοί έκαναν συνακροάσεις στα γραφεία του ΚΚΕ, κατέγραφαν παράνομα τις συνεδριάσεις τους Eurogroup, παρακολουθούσαν υπουργούς της κυβέρνησής τους και είχαν βάλει κοριούς στα δωμάτια των τροικανών.
Κατηγόρησαν τον Μητσοτάκη για δήθεν παραβιάσεις του κράτους δικαίου την ώρα που δύο πρώην υπουργοί τους καταδικάστηκαν για παράβαση καθήκοντος, επιχειρώντας να κλείσουν μη αρεστά κανάλια και εφημερίδες και να χειραγωγήσουν τη Δικαιοσύνη.
Διέβαλαν τη χώρα στην ευρωπαική ενωση και διεθνώς κατηγορώντας τη για push backs και φτάνοντας στο εξωφρενικό σημείο να ζητούν αναστολή της χρηματοδότησής της δήθεν για παραβιάσεις του κράτους δικαίου.
Υπέστησαν τρείς διαδοχικές εκλογικές συντριβές και αντι να αναστοχαστούν για τα αίτια, επιχειρούν τώρα να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα και το πολίτευμα μιλώντας για εκλογές με διεθνείς παρατηρητές και παροτρύνοντας ευρωπαίους εισαγγελείς να ρίξουν την κυβέρνηση επειδή προφανώς απέτυχαν να το κάνουν οι ίδιοι.
Στις πράξεις τους και τη ρητορική τους κυριαρχούν το μίσος, η μοχθηρία, η τοξικότητα και ο διχασμός.
Το πολιτικό τους dna δεν αλλάζει όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Η χώρα αυτή δεν πρόκειται να σηκώσει κεφάλι αν το μόρφωμα που αποκαλείται Σύριζα δεν εξαφανιστεί απο την πολιτική ζωή δια βίου.
από το f Kyriakos Berberidis
