Για να είναι υπαρκτός κατ εμέ πρέπει να εστιάσει τον αγώνα του στα παρακάτω.
1. Κατά των ιδιαίτερων μαθημάτων. Μα κανένας δεν μιλά μην παραπονεθούν οι δημόσιοι μαυροφροντιστάδες, με τις βιλαρώνες τους.
2. Κανένας αγώνας να μετράει η προϋπηρεσία των καθηγητών στα φροντιστήρια σε διορισμό στα δημόσια σχολεία. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία να μην μας εγκαταλείπει ο κάθε καθηγητής και μας δημιουργούν τεράστια πρόβλημα μέσα στην χρονιά. Ναι κάθε χρόνο μας αποσυντονίζουν. Φεύγουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Μα τίποτα. Δεν τους νοιάζει τι θα γίνει πίσω τους. Απλά πολλά παιδιά τα τραβάνε σε ιδιαίτερα. Χάνουμε μαθητές στα καλά καθούμενα. Ναι όπως το διαβάζετε.
3. Κανένας αγώνας για να μπορέσει το κάθε φροντιστήριο να βρίσκει εύκολα λύση για τα φέσια. Από την άλλη και χωρίς να τα εισπράξει ο οργανισμός μας εμείς τα φορολογούμαστε. Ναι κανένας αγώνας. Που έπρεπε να γίνονται δικαστικές παρεμβάσεις…Τι είπα τώρα.
4. Ανυπαρκτότητα τώρα τελευταία γενικά. Σέρνεται ο σύλλογος πίσω από κάθε φροντιστήριο κάνει δωρεάν φιγούρες και αντί να βρίσκεται σε καθημερινό δυναμικό παρόν μας κάνει να νιώθουμε ανύπαρκτοι σαν κλάδος. Σεμινάρια για την σχολική βία με παιδοψυχολόγους είδατε πουθενά. Παρεμβάσεις με άρθρα στον τύπο. Τ Ι Π Ο Τ Α
Κύριοι στα φροντιστήρια ο αγώνας είναι άνισος μιας και το ίδιο το κράτος μας πολεμά. ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ μας αποκαλεί.
Οι σύλλογοι έπρεπε να πρωτοστατούν καθημερινά. ΟΧΙ να είμαστε κρυμμένοι πίσω από επιμελητήρια και πολιτικά χρωματισμένοι. Δεν είναι εύκολος ο αγώνας μας. Είμαστε πολλοί απασχολούμε πολλούς μα νιώθουμε ανύπαρκτοι. Καιρός να αλλάξει η φιλοσοφία μας. Αλλιώς να σωθούμε μέσα από την μαύρη εργασία. Να κλείσουμε και να κάνουμε μαύρα. Να δούμε τότε ” πόσα απίδια παίρνει ο σάκος” και πόσοι θα τρέφονται και θα ζουν από τα voucher. Η μαύρη εργασία είναι στο φουλ εμείς είμαστε οι πραγματικοί αγωνιστές με 10ωρες εργασίες και στο τέλος νοιώθουμε παρατεταμένοι.
Δεν μου επιτρέπεται να σας πω πόσα φροντιστήρια και γυμναστήρια που δουλεύουν χωρίς πινακίδα ΜΑΥΡΑ. Δεν μπορώ να σας τα πω ούτε να τα υποδείξω γιατί και οι διώκτες τα στέλνουνε εκεί. Τελικά τι περιμένουμε θα μου πει κανείς. Πόσο δύσκολο είναι ρε παιδιά να κυνηγήσουμε το δίκιο μας.
Καιρός ή να διαλυθούν οι σύλλογοι ή να φτιαχτούν νέοι με γνώμονα μοναδικό το συμφέρον των Φροντιστηρίων.
ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ.
ΛΥΤΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ