Όλα ξεκίνησαν από τυχαία συζήτηση που άκουσα. Κάποιοι κύριοι σε έντονο ύφος την έπεσαν σε ένα νεαρής ηλικίας άτομο που εργάζεται σε εταιρεία πορτοκαλιών και σέρνανε τα αφεντικά του με τα χειρότερα λόγια. Με έκαναν να σαστίσω. Φοβήθηκα για τα χειρότερα των λόγων και έργων που θα αρχίσουν να γίνονται στην πόλη μας. Φεσώνουν τους παραγωγούς οι οποίοι δεν ξέρουν τι να κάνουν. Μην φθάσουμε στα άκρα με αυτή την αρρώστια. Τα ΦΕΣΙΑ.
Μια άλλη συζήτηση με οδήγησε σε πάνω από δυο ώρες κουβέντα με έμπορο για φεσώματα που έχει φάει το καλοκαίρι που πέρασε από μικροεπιχειρήσεις καλοκαιρινού είδους. Δεν τους ξαναπάω εμπόρευμα έλεγε. Ναι αλλά τα χρήματα τα έχασες. Σιγά θα φεσώσουν άλλο. Ναι αυτή είναι η καθημερινότητα μας. Οι μάγκες από την μια και οι μαλάκες από την άλλη.
Μετά δώσε πολιτική συζήτηση και μεταφορά του λόγου σε τρίτους. Να φταίει ο δήμαρχος ο πρωθυπουργός αλλά όχι εγώ. Βεβαίως φταίμε εμείς. Λίγο λειψή η παραγωγή μας γιατί δεν κάναμε τα απαραίτητα λίγο η κακή διαχείριση των Αρτινών εμπόρων τα περισσότερα κτήματα είναι φορτωμένα με την παραγωγή. Βάλλανε και βάζουν εργάτες να πετάξουν από τα δέντρα τα ακτινίδια που δεν φύγανε τα μανταρίνια το ίδιο τα πορτοκάλια επίσης. Αντί να πάρει χρήματα ο Αρτινός παραγωγός δίνει. Ναι φθάσαμε εκεί. Από την άλλη δίνουν και μια επιταγή οι μάγκες τρίμηνη και βάλε και ο παραγωγός στα χειρότερά του. Πώς να κινηθεί η πόλη μου λέτε.
Οι έμποροι οι καταστηματάρχες γενικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν ταυτιστεί με την έννοια του φεσιού.
Στο Φροντιστηριακό χώρο δεν μας σώζει τίποτε μιας και η παραγωγή δεν βοήθησε. Μας την λένε και με ύφος απρεπή πολλές φορές. Μας κουβεντιάζουν λες και φταίμε όταν τους ενοχλούμε. Δίκιο όπως λέγαμε με τον έμπορο πουθενά δεν βρίσκεις ακόμη και στα δικαστήρια. Το φέσι
δεν το πιάνει νόμος τελικά.
-Εξάλλου, αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των δικηγόρων που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα ενοίκια, καθώς και στα υπόλοιπα λειτουργικά έξοδα του γραφείου. Μόνο για το 2010 «έκλεισαν» 150 γραφεία και οι δικηγόροι μετέφεραν την επαγγελματική τους στέγη στο σπίτι. ΄Οπως εξηγεί ο Νίκος Βαλεργάκης, εδώ και μια διετία αρκετοί πελάτες έχουν κηρύξει στάση πληρωμών. Τα φέσια αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο ενώ πολλαπλασιάζονται και πολλές υποθέσεις που είτε δεν προχωρούν είτε εγκαταλείπονται, επειδή οι πελάτες δεν πληρώνουν, προσθέτει ο ίδιος. Μιλάμε για Θεσσαλονίκη. Μέσα από site η πληροφορία αυτή.
Πονάνε λοιπόν και άλλοι κλάδοι. Σε «βρόχο» έχουν εξελιχθεί για πολλά φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, αλλά και ξενόγλωσσα στη Μαγνησία, οι οφειλές των γονέων που δεν έχουν τακτοποιηθεί για τη σχολική χρονιά που έληξε. Τα «φέσια» μπορεί να αγγίζουν ακόμη και τις μερικές χιλιάδες ευρώ, με τους ιδιοκτήτες φροντιστηρίων να είναι σε μεγάλη αγωνία, καθώς όχι μόνο έχουν πληρώσει το φόρο για έσοδα που δεν είδαν, αλλά δυσκολεύονται και στον προγραμματισμό τους για την ερχόμενη σχολική χρονιά.
Βλέπετε και σε άλλες πόλεις ο ίδιος πόνος. Πόλεις που έχουν τουρισμό φοιτητική καθημερινότητα αλλά και άλλα ετήσια έσοδα. Μήπως τελικά είναι νέος τρόπος ζωής. Μου έλεγαν συνάδελφοι ότι το κάνουν επίτηδες πολλοί γονείς, μην σου φαίνεται παράξενο. Κοίτα πως συμπεριφέρονται τα παιδιά τους με τι αυτοκίνητα κινούνται. Κοίτα και βγάλε πόρισμα μου λέγανε. Το παρακολούθησα και είχαν δίκιο.
-Tα 5 δισ. ευρώ πλησίασαν οι απλήρωτοι φόροι νοικοκυριών και επιχειρήσεων στο διάστημα Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με στοιχεία της ΑΑΔΕ, τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη το εννεάμηνο του έτους έφτασαν τα 3,59 δισ. ευρώ, καταγράφουν αύξηση κατά 621 εκατ. ευρώ μόλις τον Σεπτέμβριο. Βλέπετε και το κράτος υποφέρει από το πρόβλημα αυτό. Όλοι τελικά σκέφτονται με την κρυμμένη λογική ΄΄ καλό είναι να τους ρίξω ένα φέσι. Τι θα Τίποτε παιδιά εκτός και αν έρθουν και σας ρίξουν ένα χέρι ξύλο. Με σπασμένα πλευρά πολύ θα σκεφτείς να το ξανακάνεις.
-2021 Στα 1,35 δισ. τα «φέσια» του δημοσίου προς τους ιδιώτες. Παντού πόνος και δάκρυ στον ιδιωτικό τομέα. Κατάλαβες Πάνο μου λέει το φιλαράκι μου ο Γιάννης γιατί όλοι οι γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να τρουπώσουν στο δημόσιο. Να μην έχουν τέτοια προβλήματα. Να μην πουλάνε την παραγωγή τους 10 λεπτά και τα χρήματα ΄΄ του Αγίου ποτέ΄΄ να μην σκάνε την μπάκα τους να μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ. Κατάλαβες Πάνο.
Για λέγε τώρα που είμαστε. Όταν γράφω πολλά τα συζητάω με φίλους αλλά τελικά το πόρισμα είναι βαρύ. Η Άρτα δύσκολα θα σηκώσει κεφάλι. Πολύ δύσκολα. Θυμάμαι παλιές καλές εποχές ο πατέρας μου όταν έδινε το πορτοκάλι και έπαιρνε τα χρήματα όλοι τα καλύτερα παπούτσια στο σπίτι. Καλά από ρούχα η μάνα μου. Τώρα ούτε το ¼ εκείνων των χρημάτων. Ναι ναι ναι…
Η Άρτα λοιπόν πρέπει να αλλάξει νοοτροπία, το λέω για να το ακούω και εγώ. Καλύτερα να διεκδικούμε με πείσμα τα δικαιώματα μας και ας γινόμαστε και κακοί. Να είμαστε πάντα ριγμένοι δεν λέει. Σε άλλες πόλεις της Πελοποννήσου καμιά σχέση με την δική μας νοοτροπία στα εσπεροιδή. Τόσα θέλω και στο χέρι μου έλεγε θείος μου στα Λεχαινά. Εμείς ραγιάδες. Για να αλλάζουμε Αρτινοιιιιι.
-‘Φέσια’ για χειρουργικές επεμβάσεις σε ιδιωτικά νοσοκομεία. Τελικά το διάβασα και αυτό και με συγκλόνισε. Δηλαδή να γινόμαστε ψεύτες και εκεί μάλλον είναι στο αίμα μας η απάτη. Τα βλέπω και νιώθω κάποια χαλάρωση.
-2019 Πέφτει χρήμα στην αγορά αλλά το φέσι …φέσι. Θυμάμαι τους τότε τίτλους και έλεγα Χριστέ μου. Τίποτε δεν μας σώζει.
Σταμάτησα για λίγο το γράψιμο και έστειλα λίγα μηνύματα από το κινητό μου σε γονείς που με φεσώσανε και τους θερμοπαρακαλώ για τα αυτονόητα. Να μου φέρουν τα χρωστούμε . Μέσα σε 2 ώρες γράψιμο – ψάξιμο κανείς δεν φιλοτιμήθηκε να μου απαντήσει. Πόσο υπομονή θεέ μου. Πώς να πάει μπροστά η κοινωνία μας. Η πόλη μας. Με όλα αυτά να σας τα παραθέτω βρίσκεται που είναι το πρόβλημα εσείς;
Αν ναι βοηθήστε να βρούμε λύση.
ΛΥΤΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αποψη:.press
