ΑΡΘΡΟ: Χωρίς τίτλο…

Πινακοθήκη – χωρίς τίτλο
ΛΥΤΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σήμερα ξεκίνησα να γράφω έχοντας στο μυαλό μου πάρα πολλά. Δεν είχα όμως καταλήξει σε τίτλο. Δεν πειράζει λέω πάμε…
Επειδή έχω ένα site που ενημερώνω κοιτάζω πολύ τα ΜΜΕ καθημερινά. Βλέπω την γκρίνια της καθημερινότητας και την πολιτικοποίηση των πάντων. Αρχικά πιστεύω ότι είναι θέμα ασθένειας πολιτικής και δεν μπορώ να βάλω σε τάξει τις σκέψεις μου. Ναι προσβάλλω τον ίδιο τον εαυτό μου αλλά καταλήγω να απαντώ σε πολλά γραφόμενα στον τύπο σαν σχόλια κάτω από τις αναφορές τους.
Κύριος περιγράφοντας τον εαυτό του λέει ότι δυσκολεύεται αν και οι συντάξεις του ιδίου και της γυναίκας του είναι 2320 ευρώ τον μήνα και μένουν στο δικό τους σπίτι. Σε χρόνο ρεκόρ μπορείς να φθάσεις στα άκρα με αυτούς. Δεν σέβονται κανέναν αρκεί να προκαλέσουν συζήτηση πάνω στα πολιτικά. Δεν μπορώ να φανταστώ τι μπινελίκια πέσανε στην συζήτηση. Αμάν λέω καιρός να σοβαρευτούμε. Δεν είναι η πολιτική το παν.
Αυτό έσκασε όσο έψαχνα τον τίτλο. Με άλλο ήθελα να ξεκινήσω. Με την Άρτα και με το χάλι της. Αν και πολλά ωραία γράφτηκαν αυτές τις μέρες. Ο καθένας έχει την άποψή του. Αλλά βλέπει κανείς διαφορετικά το ζήτημα της πόλης μας. Εγώ η κόρη μου και ο γιός μου το βλέπουμε από την πλευρά του ελεύθερου επαγγελματία. Όλοι μας βλέπουμε η πόλη μας να έχει φθίνουσα πορεία. Να δυσκολεύεται ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας. Να κλίνει η μια μετά την άλλη επιχείρηση. Οικογενειακές χρόνια επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο. Με προβληματίζει που δεν συνεχίζουν τα παιδιά τους. Μένει ζωντανή η πόλη στα καφέ στα μαγαζιά τα κεντρικά στον πεζόδρομο. Αλλού κλείνουν και μόνο τα κινέζικα λειτουργούν. Οι δικηγόροι μαζεύονται όλοι μαζί, γραφεία έχουν ανοίξει σε χώρους 10τμ και λέμε μεγάλες κουβέντες όταν όλοι μας το βλέπουμε αυτό καθημερινά. Θα μου πει κάποιος άλλο να τα βλέπεις σαν δημόσιος υπάλληλος, άλλο να τα βλέπεις σαν συνταξιούχος και δει επισκέπτης όχι μόνιμος κάτοικος, αλλά άλλη η ματιά του ελεύθερου επαγγελματία.
Βλέπει κανείς τα καταστήματα χωρίς υπαλλήλους και όπου υπάρχει είναι από τα προγράμματα της ΔΥΠΑ.
Θα σας περιγράψω τώρα μιας και είχα μισάωρο παύση στο γράψιμο τι μου συνέβει. Ήρθε γονιός να πάρει το πτυχίο πληροφορικής της κόρης που είχε δώσει το 2019 και να το ξεχρεώσει. Βλέπετε βγήκαν προκηρύξεις. Είναι αυτό που γράφω και λέω με τα φέσια στην εκπαίδευση. Τι λένε τώρα αυτοί που είναι συνταξιούχοι καλοπερασάκηδες να έρθουν να τους το εξηγήσω. Πάνε στον χώρο τον ιδιωτικό εδώ και πολλά χρόνια οι καλές στιγμές. Τέλος αυτά μιας και όλοι πιστεύουν ότι ήρθε η καταστροφή. Οι γονείς και οι δύο υπάλληλοι αλλά το πτυχίο εγώ το είχα χρεωθεί από το ΄19. Θα συνεχίσω λέγοντας δεν είναι να περνάς καλά στα 68 και βάλε στα τσιπουράδικα στην πόλη με παλαιούς φίλους τρώγοντας νόστιμους μεζέδες. Δεν είναι ανάπτυξη αυτό. Δεν είναι μόνο αυτό που θέλουμε στην πόλη.

Τέλος βλέπετε διαφορετικές γνώμες. Εγώ τολμώ και γράφω ελάτε να σας πούμε τι φέσια έχουμε και να μας πουν αν τους φέσωσε ποτέ το κράτος.

Χθες έβλεπα τα μεγάλα site και καταχάρηκα που ένα είχε άρθρο για τα περίπτερα στην Ελλάδα. Τους πρόλαβα γιατί πολλά καλά κάνουν οι πρωινές συζητήσεις από φιλικές επισκέψεις στο επαγγελματικό μου χώρο. Αλλά την χαρά την διαλύει αμέσως η είδηση της βίας και του θανάτου που τρέχει. Δεν είναι ντροπή να πας σε ψυχολόγο και μετά σε ψυχίατρο αν παρουσιάζει ανωμαλίες η καθημερινότητα σου.
Θεσσαλονίκη: Είχε κρύψει usb stick σε λούτρινο κουκλάκι για να παρακολουθεί τον πρώην σύζυγό της. Αυτό τι είναι; Αν αυτό καταλήξει σε ξυλοδαρμό η άλλη θα πονέσει ο άλλος θα πάει δικαστήρια. Τίτλο εξυπνάδας και χειροκροτήματα κανείς τους δεν θα εισπράξει. Όσο γράφω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν βρίσκω τίτλο να βάλλω γιατί έχω με τα ίδια προβλήματα πολυασχοληθεί και οι τίτλοι θα είναι σχεδόν ίδιοι. Αλλά συνεχίζω χωρίς κανένα πρόβλημα. Αντιμέτωπη με κακουργηματικές κατηγορίες βρίσκεται η 26χρονη, η οποία συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη, ύστερα από καταγγελία του πρώην συζύγου της ότι παγίδευσε ένα παιδικό λούτρινο με καταγραφική συσκευή ήχου, προκειμένου να τον παρακολουθεί.
Λες τότε σε τι κοινωνία ζούμε τελικά. Που και τι φταίει που καταλήγουν πολλοί στα άκρα.
Επίθεση δέχθηκε το πρωί της Δευτέρας προϊστάμενος υπηρεσίας στα Τρίκαλα. Άγνωστος τον πλησίασε και του επιτέθηκε με βαρύ αντικείμενο. Πριν καιρό αυτό το γεγονός. Ναι κοιτάζω το enikos.gr όλες οι πρωτοσέλιδες ειδήσεις είναι κακές. Μπορεί να πει κανείς τι φταίει στην κάθε οικογένεια. Τι προβλήματα υπάρχουν ή υπήρχαν και βγήκαν τώρα. Ότι και αν έγινε δεν μπορούσε να λυθεί με κουβέντα έπρεπε να του επιτεθεί του διευθυντή ο βλαμμένος. Αμάν πια.
Στα καλά της ημέρας όμως και το ‘’Αυξάνεται το επίδομα γέννησης – Μέτρα στήριξης των οικογενειών ‘’ μόλις ανακοινώθηκαν.
Καθημερινότητα λοιπόν δύσκολη. Ο καθένας την βλέπει με δικό του μάτι και ότι και να πω και να γράψω θα έχω απέναντί μου τον αντιρρησία. Πάντως όλα έχουν την δική τους σημασία. Μόλις βγήκε πρόγραμμα της ΔΥΠΑ για 6μηνη πρόσληψη ανέργων. Ας βρει ένα παλληκάρι απασχόληση έστω και λίγο είπαμε. Σε αυτό συμφωνήσαμε όλοι. Αλλά η ανεργία στην πόλη δεν γιατρεύεται με τέτοια μέτρα. Όσο για τον γάμο των ομόφυλων δεν ξέρω τι λέει ο νόμος, πολύς ο ντόρος δεν ξέρω τι τους βρήκε τώρα και το κάνανε θέμα. Μάλλον και αυτό το πολιτικοποίησαν οι καλοί άνθρωποι οι χριστιανοί…

Άλλες φορές κλείνω με ωραίες ειδήσεις. Σήμερα μόλις έσκασε μια είδηση που μου την έδωσε στα νεύρα. Οργή έχει προκαλέσει στη Ρωσία η κίνηση ελεγκτή τρένου να πετάξει στα χιόνια γάτα που βρήκε μέσα στα βαγόνια, με αποτέλεσμα το τετράποδο να πεθάνει από το κρύο. Τελικά δεν ήταν αδέσποτη. Ε και τι θα πει αυτό. Ο άλλος στην Θεσσαλονίκη έφαγε 8 χρονάκια χωρίς αναστολή για τον άγριο φόνο γατών. Εκεί απαιτούν να απολυθεί. Καιρός ο νομικός κόσμος να απαιτήσει αλλαγή στους νόμους.
Καιρός γιατί τα εύκολα τα κάνουμε δύσκολα αλλά στο τέλος η πίκρα που μένει δεν ξέρει κανείς που μπορεί να καταλήξει.

Χωρίς τίτλο – Μπλε
ταξίδι…η μουσική της…
Τραγουδάρα θα πω…

Σχετικές δημοσιεύσεις